علل، آسیب‌ها و درمان چشم چرانی

به گزارش جامعه ایرانی؛ البته این ناهنجاری برای خانم ها نیز دردسر ساز است و آنها را می آزارد. این مشکل برای فرد مبتلا مضرات جسمی ندارد اما قربانی آنها را که بیشتر زنان هستند ناراحت می کند. افراد مبتلا به چشم چرانی تکانه غیر قابل کنترلی برای دید زدن دیگران و اندام زنان به صورت دزدکی دارند. چشم چرانی به صورت افراطی می تواند علت روانی خاص داشته باشد و علامتی از اختلال تماشاگری جنسی باشد. در این شرایط مراجعه به روانشناس ضروری است. برای اطلاع از علت های چشم چرانی و درمان آن تا انتهای این مطلب با ماه همراه باشید.
علت های چشم چرانی
چشم چرانی به عنوان یک رفتار نا به هنجار می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. در ادامه به برخی از این علل اشاره خواهیم کرد:
محرومیت جنسی
برخی از افراد که در روابط جنسی خود با همسرشان به طور کامل ارضا نمی شوند و از روابط جنسیشان ناراضی هستند دچار محرومیت جنسی می شوند. در نتیجه در جامعه، میان دوستان و فامیل به دنبال ارضای نیاز خود می گردند، چشم چرانی می کنند و این رفتار به مرور برای آن ها تبدیل به عادت می شود. در این شرایط کمک گرفتن از یک روان شناس و دریافت مشاوره جنسی می تواند از به وجود آمدن چنین مشکلاتی پیشگیری کند.
علاوه بر این ناتوانی در ارضای نیازهای جنسی در دوران مجردی نیز با ایجاد سرکوب و محرومیت جنسی ممکن است منجر به رفتارهایی نظیر چشم چرانی شود که این مشکل هم می تواند با مداخلات حرفه ای تحت درمان قرار بگیرد.
تنوع طلبی جنسی
تنوع طلبی جنسی پدیده ایست که هرگاه عشق در رابطه جنسی وجود نداشته باشد اتفاق می افتد. عشق زمانی بین افراد پدید می آید که در کنار رابطه جنسی صمیمیت و تعهد نیز رشد کند و در طول زمان تقویت شود. اگر این دو عنصر وجود نداشته باشد افراد تنها به لذت جنسی فکر می کنند.
زمانی که افراد دچار تنوع طلبی جنسی باشند و در عین حال برای ارضای نیازهای خود دچار محدودیت شوند ممکن است که به رفتارهایی نظیر چشم چرانی روی بیاورند تا بتوانند تا حدی به ارضای نیازهای خود بپردازند.
آسیب های چشم چرانی
چشم قوی ترین ابزار گیرنده اطلاعات حسی است. چشم آستانه تحریک بیشتری نسبت به بقیه حواس دارد و بیشترین تحریکات را از محیط دریافت می کند. بر این اساس ممکن است فرد چشم چران چون امکان رسیدن به آنچه دیده شده برایش فراهم نمی شود دائما احساس ناکامی کند. احساس ناکامی می تواند زمینه بروز انواع اختلالات روحی نظیر افسردگی را برای فرد ایجاد می کند. 
عادت چشم چرانی راه را برای انواع فساد و انحرافات جنسی باز می کند. چشم چرانی چه در مردان و چه در زنان باعث افزایش روابط فرازناشویی، دور شدن و دلسرد شدن زن و مرد از یکدیگر و طلاق و جدایی می شود. علاوه بر این بسیاری از جوانان را به سمت عمل خودارضایی می کشاند. به طور کل چشم چرانی امنیت و سلامت جامعه را به خطر می اندازد.
درمان چشم چرانی
مرحله اول در درمان این است که فرد چشم چران خودش آگاه باشد که این اختلال در او تثبیت شده و به صورت عادت درآمده. در مرحله دوم شخص باید از آسیب های آن باخبر و به دنبال ترک آن باشد. شما باید به خود ایمان داشته باشید و مطمئن باشید که می توانید این عادت ناپسند را ترک کنید. خانم ها نیز باید در مواجهه با فرد چشم چران قاطع رفتار کنند و فرد را نسبت به ناپسندی رفتارش آگاه سازند. می توانید جای خود را عوض کنید و طوری قرار بگیرید که در معرض دید او نباشید.
اما کوچکترین نگاه باعث می شود فرد چشم چران گستاخ تر شود و برای خودتان نیز نا امنی به وجود بیاید. فقط کافی است بی اعتنایی کنید. در شرایطی که چشم چرانی افراطی شده و فرد نمی تواند جلوی خود را بگیرد مراجعه به روانشناس ضروری است. درمانگران با استفاده از رویکردهایی نظیر درمان شناختی رفتاری می توانند به درمان این مشکل بپردازند.