به گزارش جامعه ایرانی؛ طبق آمارها از مهرماه امسال ۱۴ میلیون و ۶۰۰ هزار دانشآموز به مدرسه رفتند که حدود هشت میلیون و ۱۹۶ هزار نفر از آنها در دوره ابتدایی تحصیل میکنند.
در این میان دانشآموزان دختر در همه مقاطع و دانشآموزان پسر معمولا در مقطع دبستان از روپوش مدرسه استفاده میکنند.
بنابراین میتوان گفت که سالانه بحث تولید میلیونها دست روپوش مدارس مطرح است و این در حالی است که امسال برخی از دستاندرکاران حوزه نساجی؛ زوایای جدیدی از این صنعت را آشکار کردهاند.
حضور دلالان در بخش تولید روپوش مدارس
در این رابطه حبیب طهماسبی – رییس اتحادیه خیاطان – در آخرین روزهای شهریور اظهار کرد: ممکن است برخی مدارس سفارش دوخت روپوش دانشآموزان را به واحدهای بدون شناسنامه بدهند که حتی پروانه کسب نیز نداشته باشند؛ بنابراین ممکن است قیمت تمام شده روپوش برای مدارس خیلی بالاتر از این قیمتها تمام بشود.
یک روز بعد مجید افتخاری – عضو هیئت مدیره اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران – نیز با اشاره به نبود نهادی برای نظارت بر کیفیت لباس مدارس، از حضور دلالان برای گرفتن سفارش روپوش از مدارس سخن گفت.
طبق گفتههای این تولیدکننده، در مواردی دلالان به مدارس معرفی میشوند و سفارش روپوش مدارس را از آنها میگیرند و به تولیدکنندگان میدهند؛ بنابراین بخش عمدهای از مبلغ دریافتی از والدین بابت تهیه روپوش مدارس، نه به جیب تولیدکننده یا سیستم آموزشی، بلکه به جیب دلالان میرود.
سود مدارس از فروش روپوش، ۴ برابر سود تولیدکنندگان
در این میان اما یکی دیگر از فعالان صنعت نساجی که خود تولیدکننده پوشاک مدارس نیز هست، نظر متفاوتی دارد.
اکرم عیوضخانی – عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران – حضور واسطهها در بخش تولید روپوش مدارس را تایید کرد اما معتقد است که با توجه به اینکه واسطهها نمیتوانند پاسخگوی سفارشهای مجدد مدارس برای ثبتنامهای طی سال باشند و در مواردی از تامین روپوش در سایزهای غیرمعمول سرباز میزنند، مدارس از همکاری با آنها استقبال نمیکنند.
در عوض این تولیدکننده از سود چهار برابری مدارس نسبت به تولیدکنندگان از فروش روپوش خبر داد و گفت که در مواردی حتی دیده شده مدارس لباسها را دو برابر قیمتی که از تولیدکننده خریده اند، به دانشآموزان فروخته اند.
عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران همچنین برخی دیگر از مشاهدات خود را بازگو کرد: “اخیرا یکی از والدین از روی لوگوی لباس با یکی از تولیدکنندگان تماس گرفته بود و درخواست لباس دست دوم داشت. حتی یکی از مدارس اخیرا به یکی از همکاران ما گفته بود که هر دست لباس را به قیمت یک میلیون تومان به دانشآموزان فروخته است.”
در این شرایط به نظر میرسد باید بازار روپوش مدارس سروسامان داده و ضوابطی در این رابطه تعیین شود.