مارینر به همه نشان داد که در این سیاره نه خبری از کانالهای آب است و نه موجود سبز رنگی وجود دارد. مریخ پوشیده از دهانههای برخوردی و دشتهای مریخی بود. دهانه های برخوردی ظاهر مریخ را شبیه ماه زمین میکرد. ماجرا تازه شروع شده بود، چهرهای که مریخ اواخر دهه ۶۰ میلادی به ما نشان داد تا به امروز بارها تغییر کرده و واضحتر شده است. طی چند دهه اخیر، ۱۳ فضاپیما در مدار مریخ قرار گرفته و ۹ کاوشگر هم توانستهاند روی سیاره فرود بیایند. این کاوشگرها هزاران عکس از مریخ گرفتهاند و سنگ، خاک و جو رقیق مریخ را بررسی کرده اند اما از بین دهها فضاپیمایی که به مریخ فرستاده شدند، از هر سه ماموریت یک ماموریت به موفقیت رسیده است.
در ماموریتهای گذر نزدیک، یک فضاپیما در مدار مریخ قرار میگیرد و مدت زیادی از سیاره سرخ عکس ثبت میکند ولی در ماموریتهای مریخ نوردها، روباتی برای فرودآمدن و آزمایش روی مریخ ساخته شده است و قابلیت کنترل از روی زمین را هم دارد. ناسا در سال ۱۹۷۵، دو جفت مدارگرد و مریخنورد را به مریخ فرستاد. ماموریتهای «وایکینگ۱ و ۲»، هر دو با موفقیت در سال ۱۹۷۶انجام شد. ارمغان وایکینگها برای زمینیها عکسهای جالب و نسبتا واضح از مریخ بود البته همچنان خبری از موجودات سبز رنگ و کانالهای آب نبود. اما در یکی از این تصاویر چیزی شبیه چهره یک انسان دیده میشد که توجه همه را به خود جلب کرده بود. مردم فکر میکردند صورت یک انسان را در مریخ دیده اند که این میتواند نشان دهنده وجود حیات در سیاره سرخ باشد. تصویربرداریهای بعدی از این نقطه نشان داده این قسمت چیزی جز یک تپه سنگی نیست. سال ۲۰۰۰ به بعد دوران با شکوه مریخ نوردهاست، مریخ نوردهایی که هر کدام افسانههای غیر واقعی و اغراقآمیز قدیم را از ذهن ما پاک و داستانهای جدید و البته واقعی برایمان روایت کردند.
«اسپریت» و «آپورچونیتی» که در زبان ما به روح و فرصت معروف شدند، سال ۲۰۰۴ به مریخ رفتند. ناسا این دو مریخ نورد را برای یک برنامه سه ماهه و با هدف بررسی وجود آب به مریخ فرستاده بود اما این دو بیش از انتظار ما در مریخ ماندند و کار کردند. اسپریت در سال ۲۰۱۰ در یک توفان شن گیر کرد و از کار افتاد. آپورچونیتی هم بعد از ۱۵ سال اکتشاف مریخ، از چند ماه گذشته ارتباط خود با مرکز کنترل ناسا را از دست داده و هنوز سرنوشت اش مشخص نیست. ناسا سال ۲۰۰۸ با مریخ نوردی جدید وارد سیاره سرخ شد و بالاخره بعد از مدت ها تلاش وجود آب یخ در زیر لایه های سطحی مریخ را کشف کرد اما کنجکاوی بشر تمامی نداشت، آب میتوانست سر آغاز کشف چیزهای هیجان انگیز بیشتر باشد پس نباید داستان اینجا تمام میشد. سال ۲۰۱۲ مریخ نورد «کنجکاوی» به فضا پرتاب شد. کنجکاوی قرار بود خاک مریخ را آزمایش کند. این مریخ نورد در طول این سالها اطلاعات زیادی درباره سطح سیاره و عناصر موجود در آن به دست آورد. تصاویر مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) در سال ۲۰۱۱رگه هایی تیره روی مریخ را نشان داده بود که گویی محل عبور آب در گذشته های دور بوده است. این محل ها مورد بررسی مریخ نورد کنجکاوی قرار گرفت. در سال ۲۰۱۵ طی یک گزارش تایید شد، مدارگرد MRO نمک هیدراته را در این رگهها تشخیص داده است. کشف نمک هیدراته به دلیل اینکه احتمال وجود نوعی حیات روی این سیاره به ظاهر خشک را افزایش میداد، هیجان زیادی بین دانشمندان ایجاد کرد. خاک سرخ مریخ هنوز ناگفتههای زیادی برای ما دارد و باید منتظر خبرهای حیرتآور جدید باشیم.