عوامل پخش تلویزیون ایران، مراکشی بودند

جامعه ایرانی– بازی‌های جام جهانی ۲۰۱۸ در روسیه در حالی شروع شد که پخش مستقیم بازی‌ها در ورزشگاه آزادی کماکان ممنوع است و خانواده‌ها نمی‌توانند برای مشاهده فوتبال با یکدیگر در فضای استادیوم حضور داشته باشند. از پیش از شروع بازی‌های جام جهانی، مباحث زیادی درباره چگونگی پخش این بازی‌ها در فضای عمومی مطرح بود و در حالی که همه سعی داشتند خود را برای تماشای این رخداد بزرگ آماده کنند، حسین رحیمی رییس پلیس تهران اعلام کرد: «کافی‌شاپ‌ها و قهوه‌خانه‌ها مجاز به پخش مسابقات فوتبال نیستند، پخش مسابقات فوتبال در اماکن عمومی و اصناف خاص نیازمند اخذ مجوزهای لازم از نیروی انتظامی است.» این اظهار نظر اما با واکنش‌های بسیاری از سوی برخی از مسئولان مواجه شد و به شدت به این موضع انتقاد کردند.

پروانه سلحشوری، نماینده مردم تهران در مجلس‌شورای‌اسلامی با اشاره به مباحث اخیر درباره وضعیت پخش فوتبال در ورزشگاه آزادی و مکان‌های عمومی همچون کافه و سینماها، گفت: متاسفانه در کشور مرجع تصمیم‌گیری مشخصی وجود ندارد که در صورت عدم تحقق وعده‌ها بتوان مطالبه‌گری کرد. وزارت‌ورزش بارها اعلام کرده است که آمادگی پذیرش خانواده‌ها را برای مسابقات دارد، اما به نظر می‌رسد شورای تامین تاکنون موافقت نکرده است.

سلحشوری با بیان اینکه مسئولان باید وعده انجام کارهایی را دهند که توانایی اتجام آن را دارند، تصریح کرد: کمیسیون فرهنگی مجلس مرتبط با پیگیری دقیق این موضوعات است و به نوعی می‌تواند تا این قبیل موضوعات را پی‌گیری کند. از ابتدا اعلام شد که اجازه دیدن بازی‌ها در مکان‌های همچون سینما، کافه و ورزشگاه آزادی احتمالا داده می‌شود، اما نمی‌دانم که چرا اجازه تماشای بازی در ورزشگاه آزادی داده نشد.

این نماینده با اشاره به اینکه متاسفانه برخی جو را همواره منفی می‌کنند، منفی میبنند و از با هم بودن مردم هراس دارند، یادآور شد: در حالیکه هر جامعه‌ای پیش نیاز بنیادین آن وجود همبستگی و انسجام اجتماعی است. در صورت این اتحاد می‌توان بر مشکلات هم فائق آمد.

عضو کمیسیون فرهنگی ادامه داد: زمانی که فشارهای اجتماعی از جانب برخی از گروه‌های فشار آنقدر زیاد است که می‌توانند دست به چنین کارهایی بزنند، طبیعتا در همه زمینه‌ها ورود پیدا می‌کنند و جو را آنگونه که می‌خواهند به نفع خودشان تنظیم می‌کنند و قدرت آن را هم دارند که بخواهند مانع نظرات و خواسته‌های دیگران شوند. بالاخره قدرت اصلی دست یک عده خاصی قرار دارد که در همه موارد نیز تصمیم‌گیری می‌کنند. هفته قبل آقای محبی‌نیا از درد سوء مدیریت و دخالت‌های ناروا در صحن سخن گفت و لحن ایشان بسیار دردمندانه و دلسوزانه بود. کاش بجای مساله شدن حقوق ابتدایی مردم تلاش در جهت رفع این واگرایی‌ها و ناکارامدی‌ها صورت می‌گرفت.

سلحشوری، با بیان اینکه از ابتدا بعید بود بخواهند اجازه دهند خانواده‌ها به ورزشگاه بروند، خاطرنشان کرد: زمانی که اجاز ورود بانوان به ورزشگاه‌ها را نمی‌دهند، خب طبیعی است در این خصوص نیز اجازه ندهند خانواده‌ها برای تماشای بازی‌های جام جهانی، به ورزشگاه بروند و این موضوع از ابتدا نیز مشخص بود و تا زمانی که آن محدودیت‌ها از بین نرود، این قبیل محدودیت‌ها مانند عدم اجازه پخش فوتبال در ورزشگاه برای تماشای خانواده‌ها نیز وجود دارد.

عضو فراکسیون امید، با بیان اینکه ما زنان مجلس همه تلاشمان برای باز شدن فضا برای زنان جامعه را انجام می‌دهیم، تصریح کرد: ما تلاشمان را انجام داده‌ایم، اما مگر چقدر توان داریم؟ تعدادمان هم اندک است. متاسفانه‌ فشارها از همه سمت بسیار زیاد است و همین تلاش‌هایی که انجام می‌دهیم، منجر به این می‌شود که در نهایت ما را تهدید و به شدت تخریب کنند تا تلاش‌های ما را به حاشیه ببرند و نسبت به آن جو منفی به راه بیاندازند. لازم به ذکر است ما در قوه مقننه قدرت اجرا نداریم. بارها شنیده ام که می‌گویند بجای حرف زدن عمل کنید، عمل کردن به حوزه اجرا برمی‌گردد. متاسفانه افراد ذی‌نفوذ عملا نشان داده‌اند که مجلس در راس امور نیست و آنچه ما هم زبان با مردم می‌گوییم را بر عکس عمل می‌کنند. نه تنها شرایط را بهبود نمی‌بخشند، بلکه وضعیت را بدتر و نامطلوب‌تر می‌کنند.

سلحشوری ضمن تبریک برد تیم ایران در مقابل مراکش اذعان داشت: وقتی بازی را از تلویزیون تماشا می‌کردم، فقط تماشاچیان مراکشی را نشان می‌دادند. ما فقط می‌شنیدیم اما تصویر کمتری از ایرانیان تشویق کننده میدیدیم. این کج سلیقگی‌ها به ضرر کل نظام و کشور است. همه مردم ایران مثل هم فکر و عمل نمی‌کنند، باید به سلائق و عقاید متفاوت احترام گذاشت. جامعه خصوصا نسل جوان ما نیاز به تفریحات سالمی دارد که نباید از آن‌ها دریغ کنیم، بلکه بهتر است تا با همراهی خودمان شرایط را برای آن‌ها فراهم کنیم.

عضو کمیسیون فرهنگی، ادامه داد: متاسفانه پخش تصاویر از شبکه سه به گونه‌ای بود که گویی تصویربرداران و عوامل پخش همگی مراکشی بودند. تصاویر کمتری از هواداران پرشور ایرانی حاضر در ورزشگاه از سیمای ملی پخش شد و اغلب تصاویر مربوط به هوارادان مراکشی بود، اما خوشحالم که با وجودی‌ که تلویزیون ایران هموطنان خود را سانسور کرد، صدای شیرزنان و شیرمردان ایرانی به وضوح قابل شنیدن بود.