چرا صف‌های کیلومتری نماز جمعه حفظ نشد؟

جامعه ایرانی-  یک نماینده مردم تهران عنوان کرد: نماز‌های جمعه بعد از انقلاب به صورت کیلومتری در خیابان‌ها خوانده می‌شد اما چرا این حفظ نشد؟ اعتقاد من این است که مردم دیدند به جای شنیدن حرف‌های وحدت‌طلب غالبا حرف‌های اختلاف برانگیز از خطبه‌های نماز جمعه شنیده می‌شود.

عبدالرضا هاشم‌زایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار سیاسی ایلنا درباره امکان ایجاد زمینه‌ای برای برگزاری انتخاباتی حزبی در سال‌های آینده در کشور گفت: با توجه به تجاربی که ما در این چهل سال داریم، حزب و احزاب قائم به شخص بوده‌اند تا اینکه با برنامه کار کرده و ریشه‌ای عضوگیری کرده باشند و در مسیری سیاسی به خصوص در انتخابات فعالیت داشته باشند.

وی با اشاره به شکل‌گیری احزاب در اوایل انقلاب گفت: در اوایل انقلاب حزب جمهوری اسلامی شکل گرفت که باتوجه به سرانی که در آن حزب بودند و اعتمادی که مردم به این قشر داشتند، خیلی زود فراگیر شد ولی به علت انحصارطلبی‌هایی که بعد‌ها انجام شد و به این دلیل که به حذف بعضی از مقامات و افراد روی آوردند حضرت امام نهایتا دستور داد که فیتیله حزب را پایین بکشند. شاید یکی از علت‌هایش این بود که ما به دموکراسی عادت نکرده‌ بودیم، از یک مقطع دیکتاتوری شاهنشاهی عبور کرده بودیم و هنوز تمرین دموکراسی نداشتیم و نمی‌توانستیم نظر مخالف را تحمل کنیم.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: یادم هست که اکثر ائمه جمعه از اعضای حزب یا سمپاد حزب انتخاب می‌شدند که حضرت امام فرمانی دادند که امام جمعه یا باید در حزب باشد یا باید امام جمعه باشد و یادم هست یکی از ائمه جمعه از خراسان یک مصاحبه‌ای کرده بود که من حزب را ترجیح  می‌دهم و شنیدم که این بالاخره بازتاب پیدا کرد و شاید یکی از دلایلی که فیتیله حزب پایین آمد و آرام‌آرام منحل شد همین بود.

وی با بیان اینکه بعد از انحلال حزب جمهوری اسلامی احزاب مختلفی در کشور ایجاد شد، خاطرنشان کرد: معمولا هیات هدایت‌کننده احزاب از تعداد اعضای آن بیشتر نیست اما اسم و رسم دارند و حزب را تشکیل می‌دهند. من اعتقادم این است که نظام‌های پارلمانی بدون حزب نمی‌توانند آن نقش اساسی در حوزه دموکراتیک را ایفا کنند.

این نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم اظهار کرد: الان ( احزاب را ) به شکل جناح‌ها و جبهه‌ها داریم اما بعد از اینکه مثلا نماینده مجلس انتخاب شد و به مجلس رفت حزب به او برنامه نمی‌دهد. درحالی که احزاب تنها برای این نیستند که از یک نماینده حمایت کنند تا به مجلس برود و سپس او را رها کنند. خیلی کم پیش می‌آید کشورهایی که از نظر حزب پیشرفته‌تر هستند، اعضای پارلمانی آن‌ها که از طریق حزب بالا آمده باشند به طور انفرادی عمل کنند و تشکیلاتی عمل نکنند.  اما در کشور ما این مساله دیده می‌شود و این نشان می‌دهد که هنوز حزب زیاد جا نیافتاده است.

وی تاکید کرد: من اعتقادم بر این است که در برخی موارد نظارت‌ها باعث می‌شود که نقش احزاب هم کمرنگ‌تر شود چراکه اگر مواضع حزبی مورد قبول نباشد کاندیدا‌های آن حزب رد می‌شوند. همانطور که ما در تهران می‌بینیم با توجه به اینکه بنده خود در لیست اصلاح‌طلبان تهران بودم نزدیک به سه‌هزار نفر رد شدند و خیلی از آن‌ها از چهره‌های شاخص بودند.

این عضو فراکسیون امید ادامه داد: من سال ۶۲ در زمان جنگ استاندار ایلام بودم، سی و چند نفر از استانداران آن زمان ثبت‌نام کرده بودند که بیش از ده نفر تایید نشدند و از بین آن‌ها هم تنها من رای آوردم و آن هم به این دلیل است که من از لیست تهران بودم و اصولا رویکرد مردم تهران اصلاح‌طلبی است. حتی در انتخابات سال ۸۸ در تهران رای آقای مهندس موسوی بیشتر از احمدی‌نژاد بود.

وی یادآور شد: اعتقاد من این است، نظام‌های پارلمانی که انتخابات مردمی دارند چه در بحث رئیس‌جمهور و چه در بحث مجلس و نهاد‌های دیگر تا احزاب ریشه‌دار جا نیافتند؛ افراد برگزیده در آن جامعه آن پختگی لازم را برای اداره نخواهند داشت.

هاشم‌زایی درباره چگونگی ایجاد هرچه بیشتر اعتماد بین مردم و مسئولان گفت: ما باید به افکار عمومی احترام بگذاریم و منافع ملی را درست تشخیص دهیم و تعریف کنیم، نهاد‌های عمومی مثل بلندگو‌های ائمه جمعه نباید در دست یک جناح خاص باشد، همچنین تلویزیون از بیت‌المال اداره می‌شود و هم اصلاح‌طلبان و هم اصولگرایان و هم همه مردمی که در ایران زندگی می‌کنند و حتی همه کسانی که در هیچ طیفی نیستند دارند مالیات می‌دهند و درنتیجه باید برای افکار عمومی مردم جا بیافتد که این تلوزیون ملی است.

وی ابراز داشت: من به عنوان نماینده مجلس، تلویزیون را ملی نمی‌بینم بلکه تلویزیون را سخنگوی یک جناح می‌بینم و دلیل هم دارم. افرادی که به عنوان کارشناس به تلویزیون می‌آیند و چهره‌سازی می‌کنند، اکثریت از کدام طیف هستند؟ ببینید در خطبه‌های نمازجمعه چقدر آقایان  ملی هستند؟ در صورتی که  امام جمعه جایگاهی که دارد متعلق به همه مردم است.

این عضو کمیسیون شوراها با اشاره به جمعیت چند میلیون نفری تهران و موضوع مشارکت مردم عنوان کرد: ما کشوری مسلمان با اکثریت قاطع شیعه هستیم که مرجع تقلید هم داریم. شما نماز جمعه‌های ما را با نمازجمعه‌های کشورهای همسایه مقایسه کنید. حتی در امارات و مالزی صدای الله‌اکبر ظهر که شنیده می‌شود اکثریت قاطع مسلمانان به سمت‌ مساجد محل هجوم آورده و نماز می‌خوانند.

وی با اشاره به برگزاری‌های نماز‌های جمعه در اوایل انقلاب گفت: نماز‌های جمعه بعد از انقلاب به صورت کیلومتری در خیابان‌ها خوانده می‌شد اما چرا این حفظ نشد؟ اعتقاد من این است که مردم دیدند به جای شنیدن حرف‌های وحدت‌طلب غالبا حرف‌های اختلاف برانگیز از خطبه‌های نماز جمعه شنیده می‌شود و این تنها یکی از دلایلش هست.

هاشم زایی با طرح این پرسش که اگر بخواهیم این اعتماد عمومی را جلب کنیم از کجا باید جلب کنیم؟، گفت:  یکی از آن‌ها تلویزیون است شما ببینید مردم دنیا چقدر به تلویزیون خودشان اعتماد دارند. در نتیجه وقتی تلویزیون یک خبری را منتشر می‌کند حتی یک سخنرانی جامعه‌شناسی و مذهبی می‌گذارد مردم گوش می‌کنند و تلویزیون می‌تواند به اکثریت مردم جهت دهد در صورتی که در کشور ما در کوچه و بازار می‌گویند دروغ می‌گویند. اعتماد مردم واقعا سلب شده است.

وی تصریح کرد: همین نطق‌های مجلس را نگاه کنید، یک جناح علیه جناحی دیگر یا بر علیه دولت، نمی‌خواهم بگویم این نارسایی‌ها نیست ولی بیان هر روز آن از تریبون‌های مختلف اعتماد عمومی را چاره نمی‌کند.