مسئولیت احمدی‌نژاد و سلطان شکر در پرونده هفت تپه

جامعه ایرانی- واقعیت این است که «هفت‌تپه» امروز به این وضعیت دچار نشده و فارغ از گروکشی‌ها و ضدوخوردهای سیاسی باید یک‌بار به طور واقع‌بینانه‌ نگاه کرد که چرا سرنوشت این شرکت به اینجا رسید تا بتوان درباره سایر موارد مشابه نیز آن را مهار کرد.

مهمتر از همه باید از آن نگاه مسموم مدعی حمایت از محرومان که هشت سال مقدرات کشور را در دست داشت حرف زد که شعار حمایت از مستضعفان را می‌داد اما عملا آنها را به خاک سیاه می‌نشاند.

ماجرای هفت‌تپه مربوط به دیروز و امروز نیست. اگر به ۹ سال پیش بازگردیم، می‌بینیم که دلسوزان کشور نسبت به آن هشدار داده بودند. میرحسین موسوی در مناظره معروف ۸۸ در مقابل احمدی‌نژاد به این شرکت اشاره کرده و گفته بود: «دولت تعرفه‌های موبایل را بالا و پایین برد و میلیاردها تومان در این رابطه بالا و پایین شد، تعرفه‌های شکر عوض شد و ما می‌پرسیم چه کسانی سود کردند؟»

واقعیت این بود که در نیمه دوم سال ۸۴ تعرفه شکر خام را دولت احمدی‌نژاد از ۱۲۰ درصد به ۴ درصد و تعرفه شکر سفید را از ۱۵۰ درصد به ۱۰ درصد رساند. نتیجه این شد که به جای ۵۰۰ هزار تن واردات، ۲ میلیون و ۴۸۱ هزار تن شکر در سال ۸۵ وارد کشور شد و پایه‌های فروپاشی شرکت نیشکر هفت‌تپه در همان سال‌ها ریخته شد.

همان زمان در بحبوحه مناظرات مختلف سال ۸۸ عیسی کلانتری از اعضای ستاد میرحسین موسوی در اهواز گفته بود: «در حالیکه کشور به ۵۰۰ هزار تن شکر نیاز دارد، دولت نهم با واردات بی‌رویه این محصول که از مصرف داخلی بسیار بیشتر بود باعث تعطیلی و ورشکستگی کارخانجات نیشکر شده است که نتیجه آن بیکاری هزاران ایرانی و اضافه کردن آنها به جمعیت بیکار کشور است.»(ایسنا ۱۸ خرداد ۸۸)

یک روز بعد از آن اما احمدی‌نژاد وقتی در مقابل دوربین‌های تلویزیون مقابل محسن رضایی نشسته بود و درحالی که به چشمان مردم ذل زده بود گفت: «در حالی که شکر برزیلی و آرژانتینی در مرز ما ۳۳۰ تومان است و اگر از آنها ۵۰۰ تومان بخواهیم بخریم به ما نمی‌فروشند و می‌گویند ۵۶۰ تومان بخرید اما تا کی می‌توانیم به این وضع ادامه بدهیم.»

گلوله‌ برفی که آن سال احمدی‌نژاد به راه انداخت در پاییز ۹۷ به بهمنی بزرگ تبدیل شد. همان سال‌ها بود که «سلطان شکر» با همین واردات سر بیرون آورد و هیچ‌کس تا امروز از سرنوشت آن خبر ندارد.

سلطان شکر آن سال‌ها با شرکت سبحان که زیرمجموعه بنیاد اقتصادی کوثر (وابسته به بنیاد شهید بود) هم ارتباطات مالی داشت و بنیاد کوثر نیز زیر نظر دولت احمدی‌‌نژاد اداره می‌شد. بعدها قوه قضائیه بر بخشی از زدوبندهای مالی شرکت سبحان و سلطان شکر دست گذاشت اما سرنوشت آن نیز مشخص نیست.

جالب‌تر آنکه باید به خاطر بیاوریم در دو سال پایانی دولت احمدی‌نژاد نمایندگان مجلس تحقیق و تفحصی از بنیاد شهید و فساد موجود در آن انجام دادند که هنوز که هنوز است بعد از گذشت ۷ سال به سرانجام نرسیده و در اختیار مردم قرار نگرفته است.

حجم آن فساد به قدری بود که به گفته مسئولان هیات تحقیق و تفحص انتشار آن موجب دلزدگی خانواده‌های شهدا می‌شد. دست سلطان شکر در سال ۸۵ باز شد تا امروز دست کارگر محروم نیشکر هفت‌تپه خالی شود. دست خالی‌ای که حالا به مشتی اعتراضی تبدیل شده است./امتداد