احتمالا شما هم این روزها تصاویر «هادی چوپان»، قهرمان بدن سازی را دیده‌اید. تصاویری که البته اگر فقط یک بار دیده باشید، به واسطه خاص و چشمگیر بودن، در ذهن‌تان حک می‌شود اما شاید بیش از تصاویر عضلات بیرون‌زده هادی چوپان و رشته ورزشی خاص او، تلاش و پشتکار اوست که نیاز به تامل و البته به خاطر سپردن دارد.
پشتکاری مثال‌زدنی
هادی چوپان سال ۶۶ در شهرستان سپیدان به دنیا آمده و از ۱۳ سالگی فعالیت ورزشی خود را شروع کرده است. جالب این‌که او در شرایطی تمرینات ورزشی را انجام داده که در کنار برادرش که گچ‌کار بوده، کار نیز می‌کرده است البته پیش از ورود حرفه‌ای به ورزش پرورش اندام، مدتی بوکس هم کار کرده است؛ فعالیتی که به جای کسب مدال، کم‌شنوایی برایش به دنبال داشت اما با ورود حرفه‌ای به ورزش بدن سازی او توانست اولین مدال خود را در سال ۸۵ و در ۱۹ سالگی دریافت کند. ۲۴ ساله بود که عضو تیم ملی شد. ورود به تیم ملی و کسب چند عنوان ملی تضمینی برای هموار شدن مسیر حرفه‌ای‌اش نشد. در واقع او در طول این سال‌ها بالا و پایین‌های زیادی را تحمل کرده است. گاهی آن قدر فشار مالی روی او زیاد بوده که ناچار شده است از خیر داشتن مربی بگذرد اما چیزی که در تمام این سال‌ها در زندگی حرفه‌ای اش پررنگ است، پشتکار مثال‌زدنی اوست. او که از سال ۲۰۱۲ به این طرف هر سال مدالی در مسابقات جهانی یا آسیایی دارد، در شرایطی به تمرین پرداخته که گاهی ناچار شده است برای تامین هزینه‌هایش زیر بار قرض برود.
تحمل شرایط مبهم و نامشخص
نکته قابل توجه دیگر در زندگی هادی چوپان، تحمل اوست. در همین مسابقات اخیر تا دو هفته پیش از شروع این مسابقات مشخص نبود که آیا هادی می‌تواند روادید بگیرد یا خیر؟ افرادی که ورزشکار حرفه‌ای هستند می‌دانند که ادامه دادن تمرین و حفظ آمادگی بدنی در شرایطی که امکان انجام مسابقه از اساس محل تردید است چقدر دشوار است اما هادی چوپان در این وضعیت ناامید نشد و به تمرینات خود ادامه داد. البته که او مزد این تلاش خود و تحمل این وضعیت پراسترس را نیز دید و با کسب مقام سومی در این مسابقات، جایزه ۱۰۰ هزار دلاری آن را نیز از آن خود کرد. جایزه ای که بخشی از هزینه های زیاد او را جبران می کند.
خطرپذیری برای رسیدن به اعتباری بیشتر
چوپان، فردی خطرپذیر است. او تا به حال در چند مرحله از زندگی حرفه‌ای خود این روحیه را نشان داده است که آخرین بار به مسابقات مسترالمپیا ۲۰۱۹ باز می‌گردد. او در این مسابقات به جای شرکت در رده ورزشکاران زیر ۹۷ کیلوگرم، سراغ رده وزن آزاد رفت. دلیل این انتخاب نیز اعتبار بالاتر این رده بود. او در شرایطی وارد رقابت شد که تا حدود ۱۰ کیلوگرم از رقیبان خود سبک‌تر بود. حالا با پذیرش این خطر او مقام سومی رقابت‌هایی را دارد که اعتباری بسیار بالاتر داشته و او را تبدیل به چهره‌ای مطرح در این رشته کرده است.
افشار سلیمانی، سفیر پیشین ایران در جمهوری آذربایجان در گفتوگو با جامعه ایرانی:
اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس در گفتوگو با جامعه ایرانی تشریح کردند: