جامعه ایرانی– «ایران در گروه دوم رقابتهای جام جهانی در مقایسه با سایر رقبا از کمترین شانس برخورد دار است»؛ ازایندست جملات تا پیش از صفآرایی شاگردان کیروش مقابل مراکش، در بسیاری از اظهارنظرها، تحلیلهای مفسران و کارشناسان رسانههای داخلی و خارجی بهوفور قابلمشاهده بود.
بر همین اساس نمودار پیشروی احتمال پیروزی مراکش مقابل ایران در نخستین رقابت یوزها در آوردگاه روسیه، به طرز معناداری از نمودار برد یاران شجاعی پیشی گرفته بود.
حالا اما با نوازش دراماتیک توپ با سر ستاره مراکشی و دوختن توپ به تور خودی، ورق برگشته و ماجرای این روزها و لحظههای شاگردان کیروش، داستان مسبوق به قبل نیست.
اگر ۲۰ دقیقه ابتدایی این دیدار را از پهنه تاریخی ذهن پاککنیم، یوزهای ایرانی توانستند مقابل قهرمان قاره آفریقا نمایشی در خور تحسین ارائه داده و نامشان را بر سر زبانها بیندازند.
تیم ملی ایران امروز اما با همسایه و همجوار آسیاییاش؛ عربستان و یا رقیب آسیای شرقیاش کره جنوبی بههیچعنوان قابل قیاس نیست و با آبروداری که برای قاره کهن کرد، هیچ ذهنی نام این سه نماینده قاره را در کنار همقطار نمیکند.
تیمی که شاید پیروزیاش به نام مهره رقیب سنده خورده ولی، هیچ وجدان فوتبال فهمی، تمام سه امتیاز نفرات ترکیب کیروش را به سبد ضربه سر «عزیز بوهدوز» سرازیر نمیکند و میتوان به جرات، میزان موقعیتها و روند هارمونیک نمایش یوزها را در کنار اشتباهاتی موردی، درمجموع عملکردی قابل دفاع قلمداد کرد.
ایستگاه بعدی کیروش و شاگردانش اما، زمین لاروخاست. زمینی که میتواند بهخودیخود برای هر تیم قدر و صاحب سبکی به باتلاق آرزوها بدل شده و یکشبه باروبنه بازگشت از روسیه را برای رقیب ببندد.
در کنار تمام فزونی انتظارات از تیم برنده دیدار ایران و مراکش، اما نگاه اهلی فوتبال در کشورمان بدون روتوش و اغراق خواهد بود.
مردمی که نه برای امتیازات این جدال کیسه دوختهاند و نه از نماینده پرچم سه رنگ کشورشان انتظار معجزه دارند، نکته مهم قبل اتکا در این میان اما کورسوی امیدی است که با شکست غول آفریقایی در دل ایرانیان سوسو میزند و اگر پای شگفتی را به میدان «کازان آره نا» بازکنیم، تابویی خواهد شکست که شاید پیشتر هیچ عینک خوشبینی نیز آن را به تصویر نمیکشید.
تابویی که البته چندان هم شیشه عمر ناشکسته نیست و پیشازاین کم در دنیای مستطیل سبز خرد نشده است.
بااینهمه در اردوی ملیپوشان، مرد پرتغالی اندیشه خلق این شگفتی را برای شاگردانش به تصویر میکشد و باید به انتظار نشست و دید که به قول «رایان گیگز»، آقای معلم تیم ملی ایران، چه سناریویی برای شاگردان هیهرو خواهد چید و اهالی لاروخا که بهتازگی پس از اخراج لوپتگی با مربی جدیدشان خو گرفتهاند چه سازی مقابل ایران کوک میکنند؟
کیروش نیز بهخوبی لاروخا را رصد کرده و درباره دیدار مقابل شاگردان هیهرو میگوید: میدانم باید تمام تلاش خود را به کار بگیریم. پس از کسب این پیروزی به یک مشکل برخوردیم و آن بالا رفتن انتظار هواداران از ما است. دیدار برابر اسپانیا مانند یک فینال برای ماست چون برابر یک تیم پر از ستاره بازی خواهیم کرد.»
پس از تساوی که لاروخا مقابل یاران کریس رونالدو دستوپا کردند، شاید بتوان ترکیب این تیم مقابل ایران را مشخصتر از گذشته دانست.
درجایی که هواداران اسپانیا نیز در نظرسنجی که نشریه «مارکا» صورت داده، روی نام دیهگو کاستا مانور میدهند و به تعبیری برگ زهردار برندهشان این ستاره برزیلی است.
در سوی مقابل نیز به نظر میرسد در ترکیب کیروش، دروازهبان اصلی و دو مدافع میانی همان نفرات بازی با مراکش خواهند بود و البته در خصوص دو دفاع کناری احتمال تغییر وجود دارد.
چراکه کی روش در این بازی بیشتر به فکر دفاع است و احتمالاً میلاد محمدی به ترکیب اصلی بازخواهد گشت و احتمال استفاده از منتظری بهجای رضاییان نیز کم نیست.
همچنین با پایان محرومیت سعید عزت الهی، شاهد حضور وی در مرکز میدان خواهیم بود و با توجه به مصدومیت روزبه چشمی و خروج او از فهرست مسافران مسکو تیم ملی این احتمال وجود دارد که در خط دفاعی مجید حسینی در قلب دفاع قرار گیرد و یک خط جلوتر از او عزت الهی قرار گیرد.
همچنین مسعود شجاعی بهعنوان کاپیتان ایران بهاحتمالزیاد یکی دیگر از هافبکهای میانی ایران خواهد بود که در سمت راست خود جهانبخش را خواهد دید اما در خصوص وینگر چپ مشخص نیست که از بین نفراتی مثل انصاریفرد، امیری و طارمی شانس به کدامیک خواهد رسید.
البته درکمی آنسوتر، کی روش نگاه مثبتی به طارمی و انصاریفر داشته و همواره نسبت به این دوستاره تیمش حساب ویژهای بازکرده است، امری که انتخابش با توجه به حضور امیری کمی سخت به نظر میرسد.
دستآخر نیز بعید به نظر میرسد که شاهد چشمپوشی مرد پرتغالی از سردار آزمون باشیم، سرداری که البته در چنین دیداری باید سخت مراقب عدم تکرار اشتباهاتش در دیدار مقابل مراکش باشد.