اینکه تنها ساعاتی پس از آنکه نجفی خود را تسلیم پلیس کرده، خبرنگار صداوسیما یاد وظیفه اطلاع رسانی اش میافتد، اینکه در حضور نجفی حتی از عبارات غیرحقوقی استفاده میکند و مثلا به جای اینکه بگوید او به قتل اعتراف کرده میگوید او مرتکب قتل شده و اینکه به طرز عجیب و غریبی آلت قتل را در دست میگیرد و با آرامش و طیب خاطر، فشنگ هایش را بالا و پایین میکند، موضوعی نیست که مسئولان صداوسیما از غیرعادی بودن آن بی خبر باشند.
پس ماجرا چیست و چرا صداوسیما به این موضوع تن داده و حاضر شده تا انتقادها را به جان بخرد؟
برای پاسخ، باید به چند روز قبل بازگردیم. زمانی که در پخش زنده یک مداحی در شبکه سیما، یک مداح در توهینی بی سابقه در تاریخ پخش زنده تلویزیون، مقدسات اهل سنت را مورد اهانت قرار داد.
کمی بعد مشخص شد مداح مذکور داماد خواهر محمود احمدی نژاد بوده.
این اهانت به قدری سخیف بود که کار به واکنش مقامهای رسمی تا حد رئیس مجلس هم کشیده شد. خود مداح هم احضار و بازداشت شد.
صداوسیما برای فرونشاندن اعتراضات تهیه کننده برنامه را اخراج و مدیر شبکه ۵ را توبیخ کرد، اما افاقه نکرد و سرانجام به برکناری مدیر شبکه ۵ که گویا از مدیران محبوب خود بود، تن داد. اما معترضان به چیزی کمتر از تغییر رویکرد صداوسیما رضایت نمیدادند.
در چنین شرایطی که گویا صداوسیما هیچ توجیهی برای رفتار خود نداشت، ناگهان ماجرای محمدعلی نجفی به دادش رسید. شیوه عجیب پوشش یک قتل توسط فردی که ماهها بود هیچ سمت رسمی نداشت و صرفا یک اصلاح طلب شناخته شده بود، یک مجال مناسب به صداوسیما داد تا از انتقادها فرار کند.
حالا صداوسیما نه تنها ماجرای هتاک را فراموش شده میبیند بلکه فرصت حمله به مخالفان سیاسی خود را نیز فراهم کرده است. ماجرای مداح مذکور نیز فراموش شده تا حدی که حتی خبر آزادی او به قید وثیقه نیز بازتابی نیافت.