پرونده حادثه واژگونی اتوبوس در علوم تحقیقات به کجا رسید؟

بیش از پنج ماه است که از حادثه واژگونی اتوبوس در دانشگاه علوم تحقیقات می‌گذرد، اما دانشجویان آسیب‌دیده در این حادثه بعضا یا با دشواری تمام به کلاس‌های خود می‌آیند یا دیگر پایشان را به دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات نگذاشتند. اکنون زمزمه‌هایی از اعلام نارضایتی برخی دانشجویان مصدوم از روند درمانشان شنیده می‌شود. برخی از آن‌ها می‌گویند، در حالی که ما وضعیت نامساعدی داشتیم، بیمارستان برگه مرخصی را به ما داد و به خانه بازگشتیم. مسئول درمان و رسیدگی به وضعیت دانشجویان مصدوم معتقد است وقتی مصدومان از بیمارستان مرخص شدند، هزینه‌هاشان به بیمه برمی‌گردد و دانشگاه تا حدی می‌تواند به دانشجویان کمک کند.

همین که از مصدومان کسی فوت نکرد، کافی است

محسن نفر معاون علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، با اشاره به وضعیت دانشجویانی که در حادثه واژگونی اتوبوس دچار آسیب شدند، گفت: برخی از دانشجویان مصدوم بهبودیافته و به کلاس‌هاس درس خود رفته‌اند و برخی دیگر نیز حدود یک یا دو سال زمان می‌برد، تا کاملا خوب شوند، اما همین که در میان مصدومان مرگ و میر نبوده، کافی است.

وی درباره گلایه دانشجویان مصدوم از روند درمانی‌شان گفت: چه کسی هست که از درمان گلایه نداشته باشد؟ همه از درمان گلایه دارند.

معاون علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی که مسئولیت پیگیری درمان دانشجویان حادثه دیده است، ادامه داد: آیا الان شما از وضعیت اقتصادی گلایه ندارید؟ همه دارند. در خصوص درمان نیز این گلایه‌ها وجود دارد، یک شخص بیمار نمی‌تواند به طور کامل رضایت داشته باشد، ما نیز نمی‌توانیم رضایت همه را جلب کنیم.

نفر در پاسخ به این سوال که آن‌ها می‌گویند، قرار بود دانشگاه روند درمان را پیگیری کند، گفت: خیر، هر بیماری یک پزشک دارد و ممکن است از پزشک و بیمارستان هم شاکی باشد، ما وظیفه داشتیم در مرحله حاد به دانشجویان کمک کنیم تا آن‌ها نجات پیدا کنند، ادامه درمان آن‌ها به بیمه، وضعیت درمانی و بیمارستان برمی‌گردد. ما که با بیمارستان طرف قرارداد نبوده‌ایم که به عنوان مثال بگوییم فلان بیمارستان طرف قرارداد ما است و دانشجویان هم باید به همان بیمارستان بروند، خیر، چنین چیزی نبوده است.

همه دانشجویان مصدوم از دانشگاه شکایت کردند تا دیه‌شان را بگیرند، آیا می‎شود، هم پولشان را بگیرند هم خدمات به آن‌ها ارائه شود؟ اگر کسی پول نگیرد، می‌تواند از خدمات استفاده کند.

وی درباره دانشجویی که پاهایش آسیب دیده و پزشک معالج به او توصیه کرده بود با سواری تردد کند و بنا شد دانشگاه هزینه این سواری را متقبل شود، گفت: ما متعهد به گرفتن ماشین برای کسی نبوده‌ایم.

او در خصوص شکایت دانشجویان مصدوم گفت: همه این دانشجویان از دانشگاه شکایت کردند تا دیه‌شان را بگیرند، آیا می‎شود هم پولشان را بگیرند، هم خدمات به آن‌ها ارائه شود؟ اگر کسی پول نگیرد، می‌تواند از خدمات استفاده کند. وقتی کسی پول را گرفته و به انتخاب خودش به یک مرکز درمانی برای معالجه رفته است، نمی‌تواند بگوید این مرکز به درد نمی‌خورد، زیرا می‌تواند به مراکز درمانی دیگری مراجعه کند، به هر حال پول درمان به آن‌ها داده شده است.

نفر تصریح کرد: دانشگاه بیش از حد لازم هزینه کرد، زیرا این موضوع را نه به عنوان پروسه درمان بلکه به عنوان یک موضوع حیاتی و اجتماعی می‌دانست. در مراحلی که دانشجویان در بیمارستان بستری بودند، هزینه‌هایی بالغ بر ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون انجام شد تا مشکلات این افراد حل شود. وقتی که بیماران از بیمارستان مرخص شدند، هزینه‎هایش به بیمه بر می‌گردد و قرار نیست دانشگاه تمام هزینه‌ها را بدهد و در کنار آن پول هم پرداخت کند.

معاون پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی در خصوص بیمه دانشجویان گفت: دانشگاه همه دانشجویان را بیمه کرده و علاوه بر بیمه هزینه‌هایی را هم پرداخت کرده است. دانشجویان آسیب‌دیده ممکن است تا مدتی مشکل داشته باشند، اما دانشگاه تا حدی می‌تواند به آن‌ها کمک کند. ما وظیفه داشتیم در روز‌های اول که ممکن بود مصدومان به بیمارستان‌های دولتی بروند و احیانا اگر در آنجا به دانشجویان رسیدگی نشد، خودمان با مشورت پزشکان و پرستاران آن‌ها را تحت نظارت داشته باشیم، تا در آن مرحله برای دانشجویان مشکلی وجود نداشته باشد.

معاون پزشکی دانشگاه علوم و تحقیقات با اشاره به اینکه گفته می‌شود، برخی بیماران به اجبار از بیمارستان مرخص شده‌اند، در حالی که حال مساعدی نداشتند، گفت: ما که آن‌ها را مرخص نکردیم، قاعده بیمارستان این است که تا چند وقت بعد همه را مرخص می‌کند. بیمارستان محلی برای درمان است و اگر مریضی بیش از هفت روز در آنجا بخوابد، او را مرخص می‌کنند، چرا که خوابیدن در بیمارستان با عوارض عفونی زیادی همراه است، پس این قاعده بیمارستان است و ربطی به ما ندارد.

هنوز گاردریلی در دانشگاه علوم و تحقیقات نصب نشده است

علیرضا، ولی محمدی دانشجوی مصدوم حادثه علوم و تحقیقات که بعد از واژگونی اتوبوس پا‌ها و دستش به طور جدی آسیب دیدند، با اشاره به آسیب‌هایی که در حادثه دیده است، گفت: من دچار شکستگی در دست چپ، آسیب‌دیدگی در زانو و مچ پای چپ و همچنین پارگی در پای راستم شدم. از همان ابتدا نیز هزینه بیمارستان به عهده دانشگاه بود، اما با مرخصی از بیمارستان، ما با یک سری نامهربانی‌ها از سوی دانشگاه مواجه شدیم. قرار بود هزینه کرایه تاکسی‌هایی که ما با آن به بیمارستان می‌رویم، را دانشگاه پرداخت کند، اما تاکنون پرداخت نشده است.

ولی محمدی اضافه کرد: اگر هزینه‌های داخل بیمارستان کم باشد، ما باید خودمان آن را پرداخت کنیم و بعد فاکتور آن را به دانشگاه بدهیم تا در کمیته مطرح و مبلغ واریز شود، اما اگر مبالغ بیشتر شد و حدود ۱ یا دو میلیون به بالا باشد، دانشگاه باید یک شخص را بفرستد تا هزینه را پرداخت کند. من تاکنون از این خرج‌ها نداشته‌ام و هرچه که بوده از بیمه خودم پرداخت کردم، اما هزینه ام آر آی را دانشگاه پرداخت کرد.

پزشک معالجم به من گفت: باید با سواری تردد کنم، زیرا تردد با اتوبوس وضعیت من را بدتر می‌کند، اما پزشک دانشگاه این را رد کرد و گفت: نیازی به استفاده از خودرو سواری نیست.

این دانشجو با اشاره شکایت خود از دانشگاه گفت: علت اصلی شکایت من به این دلیل بود که در گزارش، جراحت پای چپ من قید نشده است، اما طی یکی دو ماه اخیر درمان پای چپم آغاز شده است، از این رو پزشک معالجم به من گفت: باید با سواری تردد کنم، زیرا تردد با اتوبوس وضعیت من را بدتر می‌کند، اما پزشک دانشگاه این را رد کرد و گفت: نیازی به استفاده از خودرو سواری نیست. با توجه به مخالفت دانشگاه برای تردد من، هیچ ماشین سواری در نظر نگرفتند، در صورتی که تجویز پزشک بوده است.

او گفت: من بعد از حادثه پیش یکی از مسئولان دانشگاه رفتم و گفتم به علت آسیبی که به پاهایم وارد شده و سانحه‌ای که رخ داد، هنوز از سوار شدن در اتوبوس می‎ترسم. از آن‌ها خواستم اگر ممکن است، در محیط دانشگاه زمانی که صبح به کلاس می‌آیم، یک سواری من را به بالا ببرد و شب هم یک نفر مرا به پایین بیاورد. آن‌ها با شنیدن حرف‌های من، پاسخ دادند که شما دانشگاه را از ابتدا دیده بودید و می‌خواستید، به این دانشگاه نیایید و می‌توانید به دانشگاه دیگری بروید که البته با این شخص برخورد شد.

وی به عدم نصب گارد ریل در محل حادثه اشاره کرد و گفت: هنوز هیچ گارد ریلی در محل تردد اتوبوس‌ها نصب نشده است. من دو مرتبه به معاونت دانشجویی نامه زده‌ام که بعد از نامه اول آقای دکتر قهدریجانی با من تماس گرفت و گفت: ما پیگیری کرده‌ایم و پیمانکاری که قرار بوده گارد ریل را بزند، گفته است گارد ریل تک لایه برای این نقطه جواب نمی‌دهد و نیاز است که سه لایه باشد، اما ظاهرا بعد از پنج ماه احتمالا به علت هزینه‌ها با هم به توافق نرسیده‌اند. ضمن اینکه هر لحظه ممکن است، باز یک حادثه دیگر رخ بدهد و هیچ تضمینی در این مورد وجود ندارد. ناگفته نماند که دکتر قهدریجانی در تمام مراحل به ما کمک کردند و دلسوزانه همراه ما بودند.

به یاد دانشجویان فوت شده تعداد ۱۰ درخت کاشته شده بود که آن‌ها را کَندند.

ولی محمدی گفت: در سیزهمین روز حادثه خبر آغاز عملیات نصب گاردریل سر و صدای زیادی به پا کرد، اما این گارد ریل در پایین‌ترین نقطه و در جایی است که اصلا ماشین در آنجا به مشکل نمی‌خورد و هیچ گاردیلی در ارتفاع نصب نشده است. به نظر می‌آید؛ دانشگاه این کار را کرد که یک کار خبری انجام داده باشد.

این دانشجو در خصوص کم‌توجهی دانشگاه به برگزاری مراسم یادبود برای دانشجویان فوت شده گفت: به یاد دانشجویان فوت شده تعداد ۱۰ درخت کاشته شده بود که آن‌ها را هم کَندند.

ولی محمدی اشاره کرد: یک تیم از روانشناسان مسئول شدند تا دانشجویان حادثه‌دیده را روانکاری و روان‌درمانی کنند، البته ابتدا به من گفتند که به روانشناس مراجعه کنم و من این کار را نکردم، اما الان احساس می‌کنم که واقعا به روانکار نیاز دارم، زیرا حادثه سختی را پشت سر گذاشتیم.

ولی محمدی دانشجوی آسیب‌دیده در حادثه واژگونی اتوبوس اظهار داشت: من و دوستانم پنج نفر بودیم که یک نفر از ما فوت کرد، یکی دیگر هم به نام مهدی رسولی که هوشیاری‌اش پایین است و قدرت تکلم و حرکت ندارد، علی هرورانی هم هست که حالا بهتر شده است. یکی دیگر از دوستانمان مهدی مقینان بود که من دیگر بعد از تصادف او را ندیدم، مهدی مقینان دچار آسیب شدید از ناحیه سر شد و مشکل حسی حرکتی برایش پیش آمد و سمت چپ صورتش یعنی گوش و چشم چپش از کار افتاده است.

سرانجام ایمن‌سازی مسیر حادثه از زبان سرپرست دانشکده علوم و تحقیقات

رضا مسعودی (سرپرست دانشکده علوم و تحقیقات) در پاسخ به این سوال که بعد از حادثه واژگونی اتوبوس اقدامات شما برای عدم تکرار این گونه حوادث چه بوده است؟ گفت: قرارداد مربوط به طراحی مسیر منعقد و به اتمام رسیده است و در حال رایزنی با پلیس راهور برای گرفتن تاییدیه هستم که در فاز بعدی قرار داد اجرا را با پیمانکار مصوب با عملیات اجرایی شروع کنیم.

او تاکید کرد: مدت زیادی است که این قرار داد امضا شده، اما هفته پیش طراحی مسیر به ما ارائه شد، زیرا طراحی آن همراه با کار کارشناسی سنگینی بوده است. بلافاصله پس از حادثه واژگونی اتوبوس فرآیند پیگیری توسط ما، پیمانکار و پلیس راهور آغاز شد.