لقب پدر یا مادر علوم مختلف طی تاریخ به افراد زیادی داده شده است. بعضی القاب جهانی هستند و برخی دیگر منحصر به یک کشور خاص. معمولاً این گونه است که وقتی فردی تمام عمر خود را صرف یادگیری علم و گسترش آن می‌کند و یا دست به اختراع و اکتشافی می‌زند که به پیشرفت علم کمکی کند، این لقب را به او می‌دهند. به طور مثال جابر ابن حیان توانست لقب پدر علم شیمی را به دلیل اکتشافاتی که در این علم داشت، از آن خود کند.
اگر چه قرن‌ها از آن دوران گذشته اما ایرانی‌های بسیاری توانسته‌اند چنین القابی را در سطح جهان به نام خود بزنند. البته در داخل کشور هم افراد زیادی توانسته‌اند با تکیه بر علم خود این القاب را به دست آوردند. در قرن معاصر القاب پدر و مادرهای فراوانی به دانشمندان پژوهشگران ایرانی داده شده. مثلاً جالب است بدانید تعداد زیادی از این باباها و مامان‌ها مربوط به علوم پزشکی است. پدر کبد، پدر ریه، پدر قلب؛ پروفسور عدل پدر حراجی ایران؛ دکتر داریوش فرهود پدر ژنتیک ایران که اولین فردی بود که این رشته را در ایران تأسیس کرد. هاراطون داویدیان پدر روانپزشکی ایران که از او به عنوان بنیانگذار این رشته در ایران یاد می‌شود؛ از جمله کسانی هستند که لقب «پدر» را در رشته تخصصی خود دریافت کرده‌اند.
اما برای پدر شدن لزومی ندارد حتماً پزشک باشید یا چیزی را کشف یا علمی را وارد کشور کرده باشید. پدران و مادران زیادی داریم که این لقب را در حرفه و پیشه خود گرفته‌اند، یکی در صنعت و دیگری در هنر. به عنوان مثلاً در صنعت؛ از پدر فرش (حسن حکمت نژاد) داریم تا پدر مواد شوینده (داود عابدی آملی)؛ از پدر صنعت سنگ (قنبر رحیمی) گرفته تا پدر چای (محمد میرزا کاشف‌السلطنه)! اغلب این افراد اولین کسانی بودند که در پیشه خود نوآوری کرده و یا خدماتی ارزنده به هم‌صنفان خود و به طبع به مردم زمانه خود ارائه کرده‌اند.
تعداد این پدرها و مادرها به تفکیک رشته و حرفه‌شان آن‌قدر زیاد است که نمی‌شود از تک تک آنها اسم برد. فقط بدانید ما علاوه بر رکوردهای جهانی، رکوردهایی را نیز در کشور خودمان داریم که به ایرانی‌ها داده می‌شود. از علم ریاضیات گرفته تا فیزیک و بیوشیمی و نجوم و…
اقتصاد کدام را می‌خواهد؟ سلطان یا پدر؟
حالا سال‌هاست که کمتر بزرگ‌تری پیدا شده که بتواند القابی این چنینی در حرفه و پیشه‌ی خود کسب کند اما در عوض تا دلتان بخواهد در پرورش سلاطین موفق عمل کرده‌ایم! سلطان قیر، سلطان کاغذ، سلطان مرغ، سلطان سکه و … از جمله سلاطینی هستند که در یک سال گذشته موفق به کسب این عنوان شده‌اند! این افراد نه تنها خدمت شایانی به مردم کشورشان ارائه نکرده‌اند بلکه با انحراف از راه درست، موجب بر هم خوردن آسایش اجتماعی – اقتصادی همنوعان خود نیز شده‌اند.
حال این شمایید که باید تصمیم بگیرید که دلتان می‌خواهد در کار و حرفه خود لقب «پدر» را بگیرد یا «سلطان»!
افشار سلیمانی، سفیر پیشین ایران در جمهوری آذربایجان در گفتوگو با جامعه ایرانی:
اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس در گفتوگو با جامعه ایرانی تشریح کردند: