وی ادامه داد: در ضمن در شمال کشور ما منطقه محصور در خشکی آسیای میانه قرار دارد که کشورهای این منطقه به آبهای آزاد دسترسی ندارند. در مجموع میتوان گفت ما از این ظرفیت جغرافیایی خود تا امروز استفاده بهینه نکردهایم البته این مربوط به امروز یا دیروز نیست و مربوط به قرنهای گذشته است.
حریری تصریح کرد: باید توجه داشت که بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا مانند هامبورگ، سانفرانسیسکو و نیویورک در کنار آبهای آزاد هستند در حالی که در کشور ما بنادر جزو مناطق محروم کشور هستند و ۹۰ درصد مناطق از آبادان تا چابهار را شامل میشود و البته این مشکل در طول تاریخ همواره بوده است. در ضمن بیش از یک دهه است که مقام معظم رهبری نسبت به آباد کردن سواحل مکران توصیه کردهاند که متاسفانه تا امروز اتفاق خاصی نیفتاده است.
نایب رییس اتاق بازرگانی ایران و چین با انتقاد از سیاستهای اقتصادی دهههای اخیر گفت: همیشه تصور ما این بوده که در تولید مزیت داریم و از همین روی یک سری کارخانه در مناطق مرکزی ایران ایجاد کردیم که نتیجهای جزء نابودی محیط زیست و هدر رفت منابع آبی نداشته است. اگر این مبلغ صرف ایجاد فرودگاه، راهآهن، بنادر،… شده بود به یکی از مسیرهای اصلی تجارت تبدیل میشدیم که دهها برابر منفعت بیشتری برای کشور داشت.
وی تاکید کرد: اگر کشور ما به عنوان هاب تجارت بود به این راحتی تحریم نمیشدیم.
وی افزود: اینکه بگوییم ما ۱۵ همسایه داریم، در واقع نوشداروی پس از مرگ سهراب است. ما باید توجه داشته باشیم که با چند همسایه خود رابطه خوبی داریم؟ با کشورهای جنوب خلیج فارس که رابطه نداریم، ترکمنستان اجازه عبور هواپیماهای ما را نمیدهد، آذربایجان به دلیل حمایت ما از ارمنستان در موضوع قره باغ مشکل دارد. بنابراین وقتی ادعا میکنیم که بازار ۴۰۰ میلیونی در اطراف ما وجود دارد نباید فراموش کنیم که با ۷۰ یا ۸۰ درصد آن مشکل داریم.
حریری افزود: اولین شرط تجارت برقراری رابطه مناسب است و ما رابطه خوبی با همسایگان بویژه با کشورهای پولدار مانند عربستان، کویت، امارات نداریم.
عضو اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه دیگر کشورهای منطقه از این غفلت ما در راستای توسعه خود استفاده کردهاند، گفت: کشورهای ترکیه، قطر، عمان و آذربایجان از این غفلت تاریخی ما نهایت استفاده را کردهاند. مثلا کشور آذربایجان از مشکل ما با شرکتهای نفتی استفاده کرده که نتیجه مثبتی برای این کشور داشته است. یا اینکه بگوییم در افغانستان یا عراق هزینه کردهایم یا حتی در کنار آنها جنگیدهایم مهم نیست، بلکه میزان تاثیر گذاری ما مهم است. بنابراین داشتن همسایه زیاد به شرط نبود کدورت و مشکل مناسب است وگرنه میتواند آسیبزا نیز باشد.