جامعه ایرانی– علیرضا رحیمی نماینده تهران و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی معتقد است که بخش قابل توجهی از تضعیف امید در جامعه، تلاشی است که رقبای آقای روحانی به علاوه صداوسیما انجام میدهند که کارنامه آقای روحانی را به شایستگی منعکس نکنند. علاوه بر این بیانصافی، تلاش دارند که علل همه کوتاهیها، قصورها و تقصیرها حتی ریزگردها، باران نباریدنها و هوای ابری را بر گردن دولت بیاندازند.
پنج سال از ۲۴ خردادی که روحانی توانست با رای مردم پیروز انتخابات ریاستجمهوری شود، میگذرد. عملکرد او در دوره چهار ساله نخست که تدبیر و امید را سرلوحه کار قرار داده بود، باعث شد مردم در سال ۹۶ نیز همانند سال ۹۲ به او اعتماد کنند و با رای خود یکبار دیگر او را در جایگاهش ابقا کنند. اما به نظر میرسد امیدی که باعث شد انتخاب مردم پای صندوق رای یکبار دیگر حسن روحانی باشد، رو به افول است.
علیرضا رحیمی، نماینده تهران و عضو کمیسیون امنیت ملی گفتوگو با جامعه ایرانی گفت: جریان سیاسی که مقابل آقای روحانی هستند و ممکن است که با ایشان رقابت نکرده باشند نیز از جمله تضعیفکنندگان امید در کشور هستند.
یک سال است که از انتخابات ریاستجمهوری دوره دوازدهم میگذرد، عملکرد دولت را در این یک سال چطور ارزیابی میکنید؟
دولت دو سطح از اهداف را دنبال می کند. سطح اول برنامههای مصوب کشور است که تکالیفی را متوجه دولت کرده است. در این راستا بخشی از برنامه پنجم را دولت یازدهم انجام داد. سال اول برنامه ششم را هم دولت دوازدهم انجام داده و اینها تکالیف قانونی در کنار بودجه سالانه هستند.علاوه بر این اجرای قوانین و مقررات جاری که وظایف وزارتخانهها و دولت را در سطح کلان مشخص میکند، از دیگر اقدامات دولت و اهداف قانونی قوه مجریه است.
از سوی دیگر وعدههایی که رییسجمهور در کمپینهای انتخاباتی و فعالیتهای انتخاباتی به مردم دادند، نیز مدنظر مردم و دولت است. در این راستا به نظر میرسد دولت تلاشش را مخصوصا در شروع دولت یازدهم با آغاز مذاکرات برجامی و برون رفت از بن بست بینالمللی که علیه ایران طراحی کرده بودند، بسیار خوب شروع کرد.
نقاط قوت عملکرد دولت را چه میدانید؟
نقطه قوت دولت این بود که به مذاکرات برجام اکتفا نکرد و همه انرژی دولت را صرف برجام نکرد. دولت به حوزههای دیگر از قبیل حوزه بانکی، کشاورزی، آموزش و پرورش و دانشگاهها با درجههای کم و زیاد توجه داشت و توانست به صورت معدل و نسبی کارنامه موفقی را از خود نشان دهد.
دولت در یک جاهایی بسیار درخشان عملکرد مانند سیاست خارجی و برجام و در یک جاهایی به صورت نسبی توانست بخشی از اهداف خود را محقق کند. قاعدتا با توجه به حجم عقب ماندگیهایی که در طول برنامههای گذشته و دولتهای گذشته اتفاق افتاده است؛ دولت کارهای فشرده و پیچیدهای را در پیش دارد و حتما در یک دوره ۴ ساله رسیدن به همه اهداف دولت امکان پذیر نیست و نمیتوان در یک دوره ریاستجمهوری رضایت کامل مردم را محقق کرد. لذا بخشی از اهداف دولت، در دوره دوازدهم اجرا میشود.
مجلس هم به عنوان رکن نظارتی نظام و مجموعه حاکمیت حتما بر اجرای برنامهها نظارت خواهد کرد مخصوصا برنامه ششم که مصوب مجلس دهم است.
شما به عملکرد دولت اشاره کردید، اما به نظرتان عملکرد شخص آقای روحانی در این یک سال اخیر چطور بوده است؟
آقای روحانی به لحاظ شهامت، هوشمندی و درایتی که داشت و در برهههایی به تعبیری جور برخی از وزرا را کشید و یک تنه دفاع و اقدام کرد. به نظر میرسد عملکرد شخص ایشان، قابل قبول و قابل دفاع بوده است. در حوزه هیات وزیران ممکن است که در یک برههای انسجام لازم وجود نداشت اما ترمیمی که در دولت دوازدهم اتفاق افتاد و با تغییری در ترکیب وزرا انجام دادند یک مقدار چابکی هیات وزیران بیشتر شد. بنابراین به نظر میرسد که اگر وزیران هم سرعت عملشان به لحاظ عملکردی و اعلام موضع با رییسجمهور متوازن باشد با یک آهنگ منسجم میتوان شاهد سرعت بخشی در رسیدن به اهداف دولت بود.
بعد از یک سالی که از آغاز به کار دولت دوازدهم میگذرد شاهد ایجاد یک موج ناامیدی نسبت به دولت و شخص آقای روحانی هستیم، دلیل راه افتادن این موج و منشا آن را چه میدانید؟
شما میگویید ناامیدی و من میگویم تضعیف امید. تضعیف امیدی که در کشور در حال اتفاق افتادن است در دو بخش قابل تحلیل است. یک بخش آن واقعی است و در برخی مواقع افزایش قیمتهایی داشتهایم و معیشت مردم سخت است و وضعیت اقتصادی کشور نیاز به یک تحول اساسی دارد. علاوه بر این نوسانات بازار ارز، نفت، طلا و سایر بازارهای پولی و مالی که در کشور وجود دارد، عامه مردم و افرادی که در این بازارهای تجاری اقتصادی فعال بودند، را با مشکل مواجه کرده است.
این مشکلات، بخشی از نارضایتی و تضعیف امید مردم به دلیل نوسانات قیمتی و تلاطم بازار و آشفتگی در سیستم اقتصادی را به دنبال داشته و واقعیتی است که نباید آن را انکار کرد. اما به این شکل نبوده که دولت دست بر روی دست بگذارد و برای حل این مشکلات دولت تلاشهایی را کرده است.
یک بخش قابل توجهی از تضعیف امید در جامعه، تلاشی است که رقبای آقای روحانی بعلاوه صدا و سیما انجام میدهند که کارنامه آقای روحانی را به شایستگی منعکس نکنند. علاوه بر این بیانصافی، تلاش دارند که علل همه کوتاهیها، قصورها و تقصیرها حتی ریزگردها، باران نباریدن ها و هوای ابری را بر گردن دولت بی اندازند.
شما اشاره کردید که برخی از رقبا به دنبال تضعیف امید هستند، بجز رقبای آقای روحانی به نظر شما چه کسانی در پمپاژ نا امید و ایجاد موج نا امیدی در کشور تاثیر گذار هستند؟
جریان سیاسی که مقابل آقای روحانی هستند و ممکن است که با ایشان رقابت نکرده باشند نیز از جمله تضعیفکنندگان امید در کشور هستند. ممکن است که آنها با شخص آقای روحانی کار نداشته باشند و روز و روزگاری با ایشان در یک حزب بودند یا به لحاظ لباس هر دو در جایگاه روحانیت باشند و هر دو در حوزه بودند؛ ممکن است این افراد با شخص آقای روحانی مخالفتی نداشته باشند بلکه با جریان اصلاحات مشکل داشته باشند. مجموعه جریان اصلاحات توانسته با انسجام، اقتدار و با موفقیت در چند دوره انتخابات از مردم رای مثبت بگیرد و ممکن است آنها برای مخالفت با این جریان، عملا عملکرد آقای روحانی و دولت را تضعیف کنند.
البته جریانی که در مقابل آقای روحانی قرار گرفته به اندازه کافی امپراطوری رسانهای چه تصویری و چه مطبوعاتی دارند و در فضای مجازی نیز صاحب لشکر سایبری هستند که بتوانند اهدافشان را محقق کنند.
با توجه به گذشت یک سال از آغاز به کار دولت دوازدهم، به نظر شما نیاز است که در کابینه آقای روحانی تغییراتی انجام شود و ترمیمی صورت بگیرد؟
به نظر میرسد که تغییراتی را آقای روحانی مدنظر داشته باشد البته از اینکه این تغییرات در چه سطحی و به چه میزانی است، بیاطلاع هستم. اما با توجه به لوایحی که دولت برای تغییر ساختار وزارتخانهها و تفکیک وزارتخانههای مختلف به مجلس ارائه داده، به نظر میرسد که آقای روحانی منتظر تعیین تکلیف لوایح ساختاری وزارتخانهها است و تصمیمش را بعد از تعیین تکلیف این لوایح عملی خواهد کرد.