همانگونه که شاید قیافه یک فرد در زمان کودکی بامزه تر و دوستداشتنی تر باشد و در بزرگ سالی بنظر متفاوت یا خشن تر برسد، شکل و ظاهر یک رابطه هم تغییر می کند و نمی توانیم انتظار داشته باشیم روابط به همان شکل و اندازه و هیجان ابتدای آشنایی باقی بماند زیرا دوست داشتنی تر و خوشگل تر بنظر می رسیده!
در واقع باید بدانیم که این تغییر به نفع ماست زیرا اصلاً این مقدار از شور و هیجان برای ترقی یک رابطه و وارد شدن آن به مرحله ای دیگر که سبب رشد و تکامل بیش تر میشود نه تنها الزامی نیست بلکه گاهی مانع هم است. بنابراین تغییرات را بپذیرید و با آن کنار بیایید و اجازه بدهید روابط همسر تان به شکل طبیعی رشد کند.
افرادی که معمولاً در دوران مجردی یک مجموعه رفتارهای اعتقادی و اجتماعی را داشته اند، پس از وارد شدن به زندگی مشترک هم تغییر نمی کنند یعنی آن حالت پایدار باقی می ماند.
کسی که برنامه اعتقادیش یک چیز دیگر بوده است فقط رفتار اجتماعی وی امکان دارد تغییر کند. به عنوان مثال در رابطه اجتماعی بین محرم و نامحرم شرم و حیا را رعایت نکرده است این چون جنبه اعتقادی ندارد مجدد بر می گردد مگر اینکه جنبه اعتقادیش را تغییر دهیم. بنابراین این بحث که هم اعتقادی است و هم اجتماعی در بر نمی گردد.
برای قدم گذاردن به زندگی مشترک لازم است شخص پیش از هر چیزی عادت ها و رفتارهای زمان مجردی اش را کنار بگذارد و خویش را برای مرحله جدیدی از زندگی که ملزومات متفاوتی دارد آماده کند. در این زمینه عوامل مختلفی تأثیر دارند که برخی از آن ها شخصی و برخی خانوادگی هستند و در این که شخص بتواند خویش را با شرایط جدید سازگار کند نقش زیادی دارند. ولی در صورتی که این امادگی بدست نیاید یکی از تبعات آن امار بالای طلاق هایی هست که بیشترشان در سال های نخست زندگی روی میدهند.
جوان بی مسوولیت، سر به هوا و بازی گوش دیروز که تا لنگ ظهر را در رخت خواب می ماند و بیش تر اوقاتش را یا در فضاهای مجازی پرسه میزد یا مشغول خیابان گردی با دوست های بود، با تصمیم به شروع ازدواج و آغاز زندگی متاهلی وارد دنیای جدیدی میشود که ویژگی هایی متمایز با دنیای مجردی دارد.
این روزها زمانیکه حرف از ازدواج جوانان میشود مسئله ای که بسیار بر آن تأکید میشود مشکلات مالی آنهاست و همین سبب شده است که بسیاری از موارد دیگر که مانع از ازدواج جوانان میشوند نادیده گرفته شوند. زمانیکه شخص وارد مرحله متاهلی زندگی میشود لازم است که بسیاری از عادت ها و رفتارهای خویش را تغییر دهد و این نکته مهم را بپذیرد که از این به بعد او تنها نیست و عواقب تصمیمات و رفتارهایش علاوه بر خود وی به شخص دیگری هم که اکنون شریک زندگیش است میرسد.
در تحقیقاتی که مشاوران ازدواج و طلاق مرکز مشاوره ازدواج انجام داده اند به این نتیجه رسیده اند که عامل بسیاری از جدایی ها روند ادامه رفتارهای زمان مجردی دختران و پسران در زندگی زناشویی است.
همان گونه که در زندگی مشترک حتماً در برخی حوزه ها با محدودیت هایی روبرو هستیم، در بسیاری از موارد هم این ارتباط برای ما نقش حمایت کننده و پشتیبان را خواهد داشت، حمایتی که پیش از آن تجربه اش نکرده ایم.
بدین ترتیب ازدواج همان گونه که برای ما فرصت هایی ایجاد میکند ، گاهی هم ازادی عمل ما را با محدود می نماید و برای اینکه بتوانیم بهتر این حمایت ها و محدودیت ها را در کنار هم بپذیریم باید از گذشته خودمان را برای وارد شدن و قبول این شرایط آماده کنیم و در واقع سبک زندگی خودمان را تغییر دهیم.
یعنی یک شخص مجرد قبل از ازدواج قطعاً ازادی عمل بیشتری در ارتباطات خویش دارد؛ برای بودن در کنار دوست ها و سفر رفتن ، ساعت های طولانی در فضای مجازی بودن، انتخاب شغل و… در صورتی که با ازدواج طبعا مدل اینگونه کارها باید تغییر کند و زن و شوهر با رعایت ضوابط جدیدی که مستلزم یک زندگی زناشویی و ارتباط دو نفره است، همراه شوند.
تغییر مختص خود هر شخصی است و هیچ کس قدرت تغییر دیگری را ندارد، ولی به اشتباه خیلی اتفاق می افتد که زوجین در روابط مشترک به دنبال عوض کردن طرف مقابل هستند.
درصورتی که به دنبال ازدواج هستید و تصمیم دارید پس از ازدواج دست به تغییر طرف مقابل و یا حتی برخی مواقع تغییر در خود بزنید سخت در اشتباه هستید.
هر شخصی بیش از دو دهه از عمرش را بصورت مجردی و با مسوولیت های خاص این دوره گذرانده است، تغییر عادتها کار آسانی نخواهد بود و باید با اگاهی، پذیرش و در فرآیند ارتباطی این تغییرات صورت پذیرد.
درصورتی که هر کسی با خود به این بینش برسد که احتمالا یکسری رفتار های مجردی در مسیر ازدواج جایگاهی ندارند و باید تغییر کنند و یا این که متعادل سازی شوند با پذیرش بیشتری در مسیر ازدواج قرار می گیرد و بجای سعی برای تغییر طرف مقابل در توافقات متقابل شرکت میکند.
در واقع هر چه قدر تغییر یا تعدیل سازی پیش از وارد شدن به رابطه مشترک اتفاق بیفتد بهتر است، در چنین شرایطی با شخصی آگاه که از بینش مناسبی بهره مند است و در رابطه مشترک وارد میشود رو به رو هستیم.
با نخستین پیشنهاد از جانب شخصی و پذیرش از سوی مقابل مسیر ازدواج آغاز میشود ، با این آغاز باتوجه به اصل تفاوت ها در رابطه که اجتناب ناپذیر است موضوعی به اسم اصل گفتگو مطرح میشود که تنها راه اصولی و نتیجه بخش در رابطه با تفاوت ها است.