جامعه ایرانی: غلامرضا حیدری نماینده تهران و عضو فراکسیون امید معتقد است که برخی از عوامل خارجی در عملکرد آقای روحانی در یک سال اخیر تأثیرگذار بوده و نمیتوان گفت که بهصورت مطلق شخص آقای روحانی و دولت ایشان مقصر بودهاند.
پنج سال از روزی که حسن روحانی با حمایت اصلاحطلبان در انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ خرداد سال ۱۳۹۲ به پیروزی رسید میگذرد. اصلاحطلبان آن زمان با امید به تغییر حسن روحانی را بر نامزد خود یعنی محمدرضا عارف ترجیح دادند. پنج سال پسازآن تاریخ، اما تا حدود زیادی توقعشان از تغییر موردنظر کاسته شده است.
فعالان سیاسی این جریان اگرچه تا حدودی از عملکرد دولت اول حسن روحانی رضایت دارند اما این عملکرد را در دولت دوم ناامیدکننده میدانند و حتی برخی ازجمله غلامرضا حیدری بهسختی به این دولت نمره قبولی میدهند. حیدری در گفتوگو با جامعه ایرانی به بهانه سالگرد انتخابات ۲۴ خرداد عملکرد دولت روحانی را مورد ارزیابی قرارداد و تأکید کرد که یکسری از وعدههای رئیسجمهور قابلاجرا بود اما به دلیل جدی دنبال نشدن، بینتیجه ماند.
به گفته او آقای روحانی رئیسجمهور و رئیس شورای عالی امنیت ملی هستند و میتوانستند در راستای رفع حصر قدمهای خوبی را بردارند. ایشان باید مصوبه شورای عالی امنیت ملی را درزمینهٔ رفع حصر میگرفت.
پنج سال از دوران ریاست جمهوری حسن روحانی و یک سال از تشکیل دولت دوازدهم میگذرد، عملکرد دولت روحانی را در این سالها چطور ارزیابی میکنید؟
اگر بخواهم واقعبینانه بگویم درمجموع به عملکرد دولت در این سالها بهویژه در دولت دوازدهم بهسختی نمره قبولی میدهم. چون آقای رئیسجمهور وعدههایی را که در زمان انتخابات دادند در عمل گویا آنها را فراموش کردند.
البته فشارهای بیرونی هم زیاد است. بهویژه بحث روی کار آمدن ترامپ که بههرحال شرایط را تغییر داد و اوضاع جهان بازمان اوباما قابل قیاس نیست. اوباما در ظاهر رویکردش جنگافروزی نبود اما ترامپ بهشخصه چنین رویکردی دارد.
روی کار آمدن ترامپ خودبهخود تأثیراتی داشته و حداقل این است که آمریکا از برجام خارج شد. با روی کار آمدن ترامپ عملاً بسیاری از تحریمها رفع نشد. ازجمله سیستم بانکی آنطورکه باید گشایش پیدا نکرد. این موارد در نتایج عملکرد دولت تأثیرگذار بوده است. سرمایهگذاری خارجی به میزانی که موردنظر بود و جزو قول و قرارها بود تحقق پیدا نکرد.
یعنی این شرایط باعث شد تا آن وعدههایی که آقای روحانی داده بودند عملیاتی نشود…
من کلیت موضوع را عنوان کردم. اما میخواهم بگویم در این عوامل یکسری از عوامل خارجی هم تأثیرگذار بوده و نمیخواهم عنوان کنم که بهصورت مطلق شخص آقای روحانی و دولت ایشان مقصر بودهاند. یکسری از وعدههایی که آقای روحانی دادند به دلیل شرایط حاکم عملیاتی نشد.
اما یکسری از وعدهها و شعارهایی که ایشان داده بودند قابلاجرا بود مانند رفع حصر. درزمینهٔ رفع حصر انتظار ما این بود که ایشان بسیار جدیتر این موضوع را دنبال کند.
آقای روحانی رئیسجمهور و رئیس شورای عالی امنیت ملی هستند و میتوانستند در راستای رفع حصر قدمهای خوبی را بردارند. آقای روحانی طبق قانون اساسی نفر دوم مملکت است و مردم به ایشان رأی دادند بهعنوان نماینده مردم که بتواند اقتدارش را اعمال کند.ایشان باید مصوبه شورای عالی امنیت ملی را درزمینهٔ رفع حصر بگیرد. بعدازآن تائید نهایی مقام معظم رهبری که به نظر بنده خودبهخود حاصل میشد.
در برخی از زمینهها ایشان بجای اینکه بنشینند و در جلسات خصوصی صحبت کنند، حرفشان را در تریبون علنی عنوان میکنند. برای مثال حرفهایی را در خصوص قوه قضاییه و یا سپاه دارد که از تریبون عنوان میکند اما ایشان موظف است که پیش مقام معظم رهبری برود و صحبتهایش را مطرح و اگر لازم بود با ایشان بحث کند و مطالبات افکار عمومی را به رهبر انقلاب بگوید.
یعنی بجای اینکه مطالبشان را از تریبون اعلام کنند در جلسات خصوصی بگویند؟
به نظر بنده لزومی نیست که این موضوعات از تریبون عنوان شود چراکه باعث ایجاد تشنج در کشور میشود. حفظ آرامش جامعه برای ما از اهمیت بالایی برخوردار است. متأسفانه برخی نانشان را در تنش و تشنج میبینند و ما باید هوشیار باشیم که به این مسائل دامن نزنیم و در زمین آنها بازی نکنیم با دامن زدن به تنش.
درمجموع اگر بخواهم به یک سالی که از عمر دولت دوازدهم میگذرد نمره بدهم، بهسختی نمره قبولی میدهم و عملکرد دولت را زیر متوسط میدانم.
بعد از یک سالی که از آغاز به کار دولت دوازدهم میگذرد شاهد ایجاد یک موج ناامیدی نسبت به دولت و شخص آقای روحانی هستیم، دلیل راه افتادن این موج و منشأ آن را چه میدانید؟
عوامل مختلفی در پمپاژ ناامیدی در کشور تأثیرگذار است. یکسری مخالف دولت هستند و فکر میکنند که شکست خوردند و یا یکسری از مسائلشان با روی کار آمدن این دولت افشا میشود، افکار عمومی آگاه میشود و موجب سست شدن پایگاه اجتماعی آنها و کاهش اعتماد عمومی نسبت به آنها میگردد که این افراد به همین دلایل به دنبال ناامیدی مردم از دولت و آقای روحانی هستند. مخالفان دولت به دنبال هر بهانهای میگردند و به هر جعل خبری هم در این راستا اقدام میکنند. یکسری عوامل هم عوامل بیرونی است که آنها هم به ناامیدی در جامعه دامن میزنند.
اما یکسری از عوامل که ناامیدیهایی را هم ایجاد کرده در دستان خود دولت است که این قابل توجیه نیست و عملکرد دولت است که نمونههایی از آن را عنوان کردم.
یعنی شما سه عامل را در ناامیدی مردم مؤثر میدانید، عوامل خارجی، عوامل داخلی و عملکرد خود دولت؟
بله، دولت باید به میزان توانش قول بدهد و تعهد ایجاد کند. زمانی که آقای روحانی آرمانی وعده میدهد از سوی دیگر باید منتظر بیاعتمادی و ایجاد ناامیدی در میان مردم هم باشد. زمانی که ما میگوییم دولت، یعنی بخشی از حاکمیت جمهوری اسلامی. این بیاعتمادیها اگر بهکل حاکمیت سرایت کند ظلم بزرگی است.
توصیه شما به افرادی که در داخل کشور به دنبال ناامید کردن مردم هستند و در این راستا دست به اقداماتی میزنند، چیست؟
من اولاً اصل قضیه را کار غیراخلاقی میدانم که آگاهانه بخواهند به ترویج ناامیدی در کشور دست بزنند. ثانیاً این افراد که به دنبال ناامیدی در کشور هستند بدانند که بر روی شاخهای نشستهاند که خودشان آن را میبرند. آنها بر روی کشتی در دریا نشستهاند و آن را سوراخ میکنند. قطعاً این اقدامات و ناامید کردن مردم در راستای منافع ملی و منافع فردی و جناحی این افراد نیست و ضرر آن به همه افراد جامعه و کشور میرسد.