جامعه ایرانی – ابوالفضل فاتح در یادداشتی به مناسبت اربعین حسینی نوشته است:
فرا ابر رخدادها همچون یک رستاخیزند و همه چیز را در نوردیده و همه کس را محو خود می سازند و خیزشی عظیم ایجاد می کنند. اربعین از نطر وسعت و عمق و جنبش و جوشش و ابعاد انسانی و اخلاقی و معنوی و بلندای اهداف و بیکرانگی معانی اش با کمتر نمونه ای قابل قیاس است.
شیفتگان اربعین در اقصی نقاط جهان به تدریج از نظر ذهنی و ارتباطی رفتار شبکه ای پیدا کرده اند و در پیوند با یکدیگر قرار می گیرند. وقتی شبکه شکل بگیرد به دلیل هم افزایی ارتباطی، کارکردهای فوق تصور پیدا می شود.
شاید هنوز بسیاری از رسانه های جهان که سرگرم زخارف دنیا شده اند، از این اجتماع عظیم نور چشم پوشیده و از انعکاس شکوه و زیبایی های شگفت انگیز و سخاوت معجزه آسای آن خود را محروم کرده باشند، اما نهایتا این فرا ابررخداد آنها را به خود حواهد آورد، کما این که هر سال بر پوشش رسانه ای اربعین افزوده می شود و جهان زبان به اعتراف و تواضع و تحسین و بهت می گشاید.
اربعین، محل رقابت و جنگ احزاب نیست که صلح انسانیت و مهمانی خداست و جهان فرصتی یافته تا در پی قرون متمادی محرومیت و غفلت، حالا در یک «فرا ابر رخداد» به زیارت حسین (ع) نائل شود.
متن کامل یادداشت به این شرح است:
بسمه تعالی
اخبار راهپیمایی شگفت انگیز «اربعین حسینی» دلهای یکایک مومنان را ستانده است. جمعیتی عظیم، فوج فوج به زیارت «ثارالله» وارد شده و به عینه مشاهده می کنند، خداوند چگونه به خونخواهی کسی برخاست که تنها و مظلوم کشته شد.
با تعاریفی که از ابر رخدادها در جهان امروز وجود دارد، بی تردید اربعین از نظر وسعت و عمق و جنبش و جوشش و ابعاد انسانی و اخلاقی و معنوی و بلندای اهداف و بیکرانگی معانی اش با کمتر نمونه ای قابل قیاس است و بی تردید این پدیده ی بی نظیر نه تنها یک ابر رخداد که یک «فرا ابررخداد» است. فرا ابررخدادها همچون یک رستاخیزند و همه چیز را در نوردیده و همه کس را محو خود می سازند و خیزشی عظیم ایجاد می کنند.
شیفتگان اربعین در اقصی نقاط جهان به تدریج از نظر ذهنی و ارتباطی رفتار شبکه ای پیدا کرده اند و در پیوند با یکدیگر قرار می گیرند. وقتی شبکه شکل بگیرد به دلیل هم افزایی ارتباطی، کارکردهای فوق تصور پیدا می شود. در رخداد اربعین، شبکه ی دلهای آمیخته با معنویت و فلسفه امام حسین (ع)، میلیونها نفر را با خود همراه و نگاه های بیشتری را به سوی خود معطوف کرده است. گویی اربعین همان رستخیز عظیم است که از زمین بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است. دیر نیست که ندای «به سوی اربعین» از اقصی نقاط عالم شنیده شود و موکب های حسینی، از درب هر خانه ای که مسکن شیفتگان حسین (ع) است آغاز شود و در هر اربعین، رودخانه ی پیوسته ای از نور و عشق، سرزمین های دور و نزدیک را در برگرفته و به هم پیوند زند.
شاید مردم شناسان و جامعه شناسان از فهم ابعاد و ماهیت روابط حاکم بر این «فرا ابر رخداد» درمانده باشند، شاید هنوز بسیاری از رسانه های جهان که سرگرم زخارف دنیا شده اند، از این اجتماع عظیم نور چشم پوشیده و از انعکاس شکوه و زیبایی های شگفت انگیز و سخاوت معجزه آسای آن خود را محروم کرده باشند، اما نهایتا این «فرا ابررخداد» آنها را به خود حواهد آورد و این رودخانه نور، رسانه های جهان را متواضع ساخته و سلطه ی رسانه های مسلط را در هم تنیده و پژواک خود را به جهان ساطع می سازد. کما این که هر سال بر پوشش رسانه ای اربعین افزوده می شود و جهان زبان به اعتراف و تواضع و تحسین و بهت می گشاید.
بیداری شبکه ای شیعیان، عراق امروز و ایران عزیز و نقش رسانه ها همه هست و تا حدی عظمت ظاهری اربعین را توضیح می دهد، اما آنچه «اربعین» را «اربعین» ساخته و چنین بر عرش عزت نشانده، مشیت الهی، و همان انقلابی است که خداوند به خونخواهی حسین (ع)، در دلهای مومنان ایجاد کرده است. لذا بهتر است با زبان دیگر و دقیق تری بگوییم، «اربعین» از «ایام الله» است. مگر نه این است که «ایام الله»، روزی است که سلطنت خدا، عظمت خدا و دست خدا آشکارتر و متفاوت تر از همیشه خود را نمایان می سازد؟
اگر «رمضان»، مهمانی خداست، اگر «حج»، مهمانی خداست، «اربعین»، نیز ضیافت خداست و میزبان زائران حسین (ع)، خداوند است. اربعین، محل رقابت و جنگ احزاب نیست که صلح انسانیت و مهمانی خداست و جهان فرصتی یافته تا در پی قرون متمادی محرومیت و غفلت، حالا در یک «فرا ابر رخداد» به زیارت حسین (ع) نائل شود.
ابوالفضل فاتح