عوارض چشم مصنوعی چیست؟

یکی از پروتز هایی که کاربرد بسیاری دارد استفاده از پروتز چشم مصنوعی می باشد، اگر به هر دلیلی فردی چشم سالم خود را از دست بدهد و محبور به تخلیه چشم بشود، به جهت بازگرداندن زیبایی از دست رفته خود می تواند از چشم های مصنوعی استفاده کند. اما سوالی که در این زمان برای افراد ایجاد می شود این است که عوارض چشم مصنوعی چیست؟

در خصوص این موضوع اگر شما برای سفارش پروتز چشم خود به کلینیک های معتبر مراجعه کنید و پروتز ساخته شده برای شما از مواد باکیفیت و سالم باشد قطعا عوارض به صفر خواهد رسید.

با این حال در ادامه در خصوص چشم مصنوعی، جزئیات مربوط به آن و عوارضی که در پی دارد برای شما توضیحات کامل را آورده ایم. بنابراین اگر شما یا یکی از اطرافیانتان ملزم به استفاده از پروزتز ها هستید و در خصوص عوارض آن سوال دارید توصیه می کنیم حتما تا انتها این مطلب همراه ما باشید.

چشم مصنوعی چیست؟

درمان چشم مصنوعی زمانی مورد نیاز است که یک فرد به طور دائم به یکی از چشم های خود آسیب برساند، این آسیب ممکن است به دلیل جراحت، گلوکوم، تومور چشم یا عفونتی که در داخل چشم رخ می دهد، ایجاد شود که پس از آن هم می توانید از پروتز چشم بدون تخلیه استفاده کنید و هم روش های دیگر.

استفاده از چشم مصنوعی یا پروتز چشم به بهبود ظاهر افرادی که به دلیل عارضه بینایی یک چشم خود را از دست داده اند کمک می کند. چشم مصنوعی شامل یک پوسته بیرونی سفید و بیضی شکل است که شبیه ناحیه سفید بیرونی کره چشم طراحی شده است، ناحیه مرکزی چشم برای مشاهده عنبیه و مردمک رنگ شده است.

کاشت چشم مصنوعی همیشه تقریبا بلافاصله پس از برداشتن چشم آسیب دیده پیشنهاد می شود زیرا ایمپلنت به حمایت از سایر عملکردهای چشم مانند عملکرد صحیح پلک کمک می کند.

دو نوع جراحی مختلف وجود دارد که بسته به نوع چشم مصنوعی که می خواهید استفاده کنید می توان آنها را انجام داد. برای کاشت پروتز چشم از بیرون زدگی و انوکلیشن استفاده می شود. برای افرادی که بینایی یک چشم خود را برای همیشه از دست داده اند و نیاز به برداشتن چشم دارند، چشم مصنوعی نسبت به چسب یا بانداژ چشمی ترجیح داده می شود. با این حال، بیماران باید توجه داشته باشند که چشم مصنوعی نمی تواند بینایی را بازیابی کند زیرا فقط به بهبود ظاهر بیمار کمک می کند.

درمان چشم مصنوعی چگونه انجام می شود؟

دو نوع جراحی مختلف وجود دارد که می توان برای کاشت چشم مصنوعی انجام داد. با این حال، این جراحی ها به نوع چشم مصنوعی که قرار است استفاده شود بستگی دارد.

این مورد را در نظر داشته باشید که، استفاده از چشم مصنوعی به این معنا نیست که بینایی بیمار بازیابی می‌شود، زیرا از چشم مصنوعی فقط برای بهبود ظاهر بیمار استفاده می‌شود. دو نوع جراحی رایج برای چشم مصنوعی که قابل انجام است، به نام های Evisceration و Enucleation نامیده می شوند.

در روش تخلیه، داخل ژله ای چشم آسیب دیده ساکشن می شود که از طریق برشی که در ناحیه جلویی چشم ایجاد می شود، انجام می شود. این روش جراحی به حفظ بافت های حفره چشم و بیرونی چشم کمک می کند.

روش دیگر تخلیه هسته شامل برداشتن کل کره چشم است، عمل برداشتن چشم آسیب دیده معمولاً با بی حسی موضعی انجام می شود. برای کاهش اضطراب و درد ممکن است داروهای مسکن و مسکن در رگ ها تزریق شود.

چشم مصنوعی که در جراحی مورد استفاده قرار می گیرد از اکریلیک سخت و پلاستیکی ساخته شده و به شکل یک پوسته است. چشم کاملاً روی ایمپلنت های چشمی قرار می گیرد، این ایمپلنت یکی دیگر از دستگاه های سخت است که به گونه ای ساخته شده است که به طور دائمی در عمق چشم قرار می گیرد. اما شما باید مراقبت های بعد از چشم مصنوعی را به طور کامل دنبال کنید.

چه کسانی واجد شرایط درمان هستند؟ درمان چه زمانی انجام می شود؟

هر فردی که به دلیل عفونت، گلوکوم یا جراحت، بینایی خود را در هر دو چشم به طور دائم آسیب دیده باشد، واجد شرایط درمان است. دقت کنید که کاشت چشم مصنوعی تنها پس از آسیب کامل یک چشم خاص امکان پذیر است.

اما چه کسانی واجد شرایط درمان نیستند؟ این موضوع کاملا واضح است، به طور کلی افرادی که بینایی کامل دارند یا بینایی جزئی مشکل دارند نیازی به چشم مصنوعی ندارند، بنابراین افراد بدون آسیب دائمی واجد شرایط جراحی نیستند.

آیا عوارض جانبی دارد؟

این مورد را شما باید در نظر داشته باشید که هر نوع جراحی قطعا برخی از عوارض را چه کم و چه زیاد به همراه دارد، در این میان جراحی چشم نیز از این قاعده مستثنی نیست. از عوارض این پروتز ها بسیار هم نارد می باشد ایجاد نوعی التهاب به نام افتالمیتیس سمپاتیک است که در طی آن به چشم سالم شما بعد از جراحی تهی آسیب وارد می شود. اگرچه این التهاب در اکثریت مواقع قابل درمان است، اما ممکن است سبب کاهش بیماری در چشم سالم بشود.

جدا از این موضوع یکی دیگر از عوارضی که همیشه همراه هر نوع جراحی می باشد عفونت است، با این حال در مورد استفاده از چشم مصنوعی احتمال بروز عفونت نادر است و در صورت بروز نیز با استفاده از قطره های آنتی بیوتیک و یا حتی آنتی بیوتیک های خوردنی قابل رفع و درمان است.

برخی از عوارض استفاده از چشم مصنوعی افتادگی پلک است که ناشی از سنگینی چشم مصنوعی است. کوچک شدن یا از دست دادن شکل از دیگر عوارض جانبی است که قبل از جراحی باید در نظر گرفته شود.

در آخر اخرین موردی که ممکن است شما را اذیت کند مربوط به زمانی است که به تازگی از چشم مصنوعی استفاده کرده اید، در این زمان داشتن مقداری احساس ناراحتی و یا گرفتگی در چشم طبیعی است اما به مرور زمان عادت می کنید و این احساس از بین خواهد رفت.

دستورالعمل های بعد از درمان چیست؟

چشم مصنوعی را می توان به راحتی در دست گرفت و جایگزین کرد. اما قبل از دست زدن به پروتز چشم باید مراقب چند نکته باشید: شستن دست ها در هر بار لمس چشم مصنوعی الزامی است و مطمئن شوید که چشم مصنوعی در محیط اطراف شما آسیب نمی بیند یا گم نمی شود.

همچنین در خصوص مدت زمان استفاده از پروتز های چشم این گونه است که؛ چشم مصنوعی حدود ۵ سال دوام می آورد و بعد از مدت زمان مشخصی نیاز به تعویض دارد. برای کودکان، چشم مصنوعی ممکن است ۳-۴ سال به دلیل جهش رشد دوام بیاورد. شما باید حدود شش هفته بعد از جراحی منتظر بمانید تا به چشم ‌پزشک مراجعه کنید، زیرا حدود شش هفته طول می‌کشد تا چشم مصنوعی به درستی جا بیفتد.

کلام آخر

در آخر اگر بخواهیم یک جمع بندی داشته باشیم، پروتز های چشم مصنوعی زمانی استفاده می شوند که شما به هر دلیلی مجبور به عمل تخلیه چشم شده باشید، عوارض استفاده از پروتز ها بسیار نادر است، اما در هنگام قرار دادن پروتز ها باید دقت کنید که دست و محیط شما تمیز باشد.

امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. برای مطالعه مقالات بیشتر در این زمینه به سایت کلینیک ارتوپد فنی فراز مراجعه کنید.