چطور بین فرزندان عادلانه رفتار کنیم؟

بسیاری از ما خاطره هایی در ذهن داریم که خیال می کنیم قبلا عدالت در مورد ما رعایت نشده و کم یا زیاد به ما ظلم شده است.
یکی از خواسته ها و دغدغه های ما این است که عدالت بعنوان یک ارزش اخلاقی در جامعه وجود داشته باشد، ولی این که هرکدام از ما در خانواده خود چه قدر برای ایجاد عدالت تلاش می کنیم، نکته مهمی هست که پاسخ به آن میتواند بسیاری از مشکلات را حل کند.
کودک دارای روحی حساس و لطیف هست و هرنوع رفتار و گفتار پدر و مادر در وی تأثیر می گذارد و بویژه تبعیض و بی‎‌عدالتی آثار زیانباری در روحیه و شخصیت او دارد.

عدالت به معنی برابری دختر و پسر نیست!
عدالت به معنای رساندن حق هر حق دار به آن است. با این توصیف برقراری عدالت بین فرزندان در محیط خانواده نیازمند توجه به سه اصل مهم است؛« سن»،« جنسیت» و« سطح توانمندی های فرزندان». عدالت جنسیتی در خانواده بین دختران و پسران به این معنی نیست که هر آنچه برای دختران فراهم میشود ، همان را عیناً برای پسران هم فراهم و اجرا کنیم. متأسفانه امروزه این شیوه غلط به صورت کاریکاتوری و خنده‌دار وجود دارد.

به عنوان مثال اگر قرار است یک دختربچه سه چهارساله عشق این را داشته که لاک بزند و پسربچه ای هم که این را می بیند، می گوییم گناه دارد، دلش می خواهد. نتیجه آن میشود که شاهد هستیم برای پسربچه هم لاک میزنند.

این نوع عملکرد که ناشی از عدم فهم درست از مفهوم عدالت است، منجر به این خواهد شد که در مسیر تربیت فرزندان خلاء ایجاد شود؛ بنابراین اگرچه وظیفه والدین، برطرف کردن نیازهای فرزندان است ولی در این مسیر باید توجه داشته باشند که در رفع نیازها، تفاوت های کودکان را برای سن، جنسیت و توانایی آن ها لحاظ شود.»

رعایت عدالت بین بچه ها منحصر به مورد خاصّی نیست، بلکه والدین می بایست در تمام امور کودک عدالت را رعایت کنند و در محبّت و ترغیب یا تنبیه عادلانه رفتار نموده، هرگز بچه را به جرم کاری که نکرده، تنبیه نکنند و سرزنش ننمایند و هرگاه بین فرزندان نزاعی رخ داد، تنها مقصّر را تنبیه کنند و جانب فرزند دیگر را نگیرند، اگر چه خردسالتر و ضعیفتر باشد.

رعایت این مسئله بقدری دقیق هست که حتی شامل نگاهها و نوازش و بوسه های پدر و مادر نسبت به فرزندان هم میشود .

نکته هایی برای کمک به ایجاد عدالت بین فرزندان
۱. کودکانتان را با یکدیگر مقایسه نکنید و جملات مقایسه گونه در این رابطه به دیگران نگویید. در صورت امکان در قلب یا ذهنتان هم آنها را مقایسه نکنید.
۲. چنانچه یکی از فرزندان شما حس حسادت یا نفرت نسبت به دیگر دارد، صادقانه به خودتان رجوع کنید و ببینید آیا در حال رفتار تبعیض آمیز هستید یا خیر.

۳. پادزهر تبعیض بین فرزندان این هست که همه را به یک اندازه محبوب بشمارید. این کار را با اعلام ارزشمندی آنها بطور مساوی نشان دهید و به آنها بگویید هریک بطور منحصربه‌فردی ارزشمند هستند. بخاطر این فردیت هیچ کدام از آنها نمی توانند جایگزین دیگری شوند یا با وی رقابت کنند.