دنیای ورزش و اتفاقات و حواشی آن به قدری گسترده و وسیع است که پرداختن به آنها و تحلیل و ارزیابی شان حتی در ایده آل ترین شرایط هم با ضیق وقت مواجه میشود به خصوص اگر قرار باشد این مهم توسط شخصی مانند «وزیر ورزش» انجام شود که اتفاقاً به واسطه جایگاهش و تریبونهایی که در اختیارش قرار میگیرد، بسیار زیاد فرصت این کار را پیدا میکند اما تجربه نشان داده وی مهارتی در این زمینه ندارد یا شاید هم صلاح نیست داشته باشد.
مروری بر صحبتهای وزیر ورزش در ماههای گذشته این مهم را تأیید میکند که بخش زیادی از آنها تکراری است؛ صحبتهایی که مطرح کردن چندباره شان دردی از ورزش دوا نمی کند و تنها نشان می دهد اتفاق مثبتی در ورزش روی نداده که وزیر در مورد آنها صحبت کند و ناچار است پرونده های گذشته را بازگو کند.
حرفهای تکراری وزیر ورزش
حرف های زیر در مصاحبه ها و نشست ها و جلسات مختلف بارها تکرار شده است؛
* «سال گذشته را با موفقیت تیم ملی فوتبال در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه آغاز شد. برای اولین بار تیم ملی فوتبال دو دوره متوالی و در دو هفته مانده به پایان مسابقات به جام جهانی صعود کرد و نتیجه تاریخی هم در جام جهانی حاصل شد. در حالی که در گروه مرگ قرار داشتیم بر خلاف تصور برخیها نه کیسه گل شدیم و نه اینکه نتایج بدی گرفتیم بلکه بهترین و درخشانترین نتیجه تاریخ حضور ایران در جام جهانی فوتبال به دست آمد.
* اگر در جام ملتهای آسیا نیز دچار اشتباهات فردی نمیشدیم تیم ملی فوتبال شخصیت قهرمانی هم داشت ولی به هر حال بعد از ۱۴ سال به مرحله نیمه نهایی رسیدیم.
* در لیگ قهرمانان فوتبال آسیا هم برای اولین بار دو تیم استقلال و پرسپولیس به صورت همزمان به مرحله یک چهارم راه یافتند و یکی از آنها فینالیست شد. اگر محدودیتهای پنجره نقل و انتقالات وجود نداشت قطعاً میتوانست موفقیت بهتری به ارمغان آورد.
* در بازیهای آسیایی و پارا آسیایی هم اتفاقات خوبی رخ داد. در بازیهای آسیایی با ۶۲ مدال بیشترین تعداد مدال این بازیها بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را به دست آوردیم. حتی در برخی از رشتهها بعد از سالها موفق به کسب مدال شدیم طوری که در واترپلو بعد از ۴۴ سال و در تنیس روی میز پس از ۵۲ سال به مدال دست یافتیم. در کبدی تیمهای آقایان و بانوان ما دو مدال ارزشمند طلا را در حضور هندوستان قهرمان جهان این رشته به دست آوردند. والیبال هم بدون حتی یک ست باخته قهرمان شد. در رشتههای کشتی، تکواندو، وزنه برداری، ووشو و کاراته هم به نتایج خوبی دست یافتیم.
* در بازیهای پارا آسیایی هم بعد از دو دوره قرار گرفتن در جایگاه چهارم به مکان سوم صعود کردیم. ضمن اینکه صعود ۱۷ پلهای ایران در المپیک نوجوانان و قرار گرفتن در رتبه هفتم هم از دیگر موفقیتهای سال گذشته است.»
از اواسط سال گذشته که تکلیف ورزش ایران در بازیهای آسیایی و پاراآسیایی مشخص شد و قبل از آن هم تیم ملی فوتبال به کار خود در جام جهانی پایان داده بود، مسعود سلطانی فر در هر نشست ورزشی و غیر ورزشی (هیأت دولت) گریزی به این رویدادها و نتایج شان میزد و به مرور نتایج دیگر رویدادها یعنی المپیک جوانان، لیگ قهرمانان آسیا و جام ملتهای فوتبال را به آنها اضافه کرد.
اینگونه وزیر ورزش رویدادهای مهم سال ۹۷ و موفقیتهای ظاهری و واقعی اش را به پرونده عملکرد خود سنجاق کرد و تا به امروز در اکثر فرصتهایی که برای صحبت کردن به دست آورده، از آنها و یادآوری شان استفاده کرده است مانند:
— تاکید سلطانی فر بر سرنوشت ساز بودن سال جاری
— دولت یک ریال هم برای ۱۶ تیم لیگ برتری پرداخت نمیکند
— فدراسیونها باید شرایط سخت اقتصادی را تحمل کنند
— فدراسیونها ملزم به تشکیل کمیته پیشکسوتان شدند
انتظار مطرح کردن درخواست ورزشی ها مقابل معاون اول رئیس جمهور
مسعود سلطانی فر در آخرین تریبونی که تا به امروز فرصت ایستادن پشت آن را به دست آورده هم نشان داد برای گفتن حرف های تازه و به موقع تدبیر نمی کند. مخصوصا اینکه اگر معاون اول رئیس جمهور مقابل او نشسته باشد و بشود از این فرصت به سود ورزش استفاده کرد و امتیازات و حتی وعده های جدید گرفت.
وی شامگاه دوشنبه با حضور در محل کمیته ملی المپیک در مراسم افتتاح موزه ملی ورزش، المپیک و پارالمپیک شرکت کرد. در این مراسم هم سلطانی فر گریزی زد به سال گذشته و حرفهای زد که قبلا بارها آنها را مطرح کرده بود. درحالیکه صبح دوشنبه در گفتگویی که با عنوان «ابراز امیدواری وزیر وزش برای حضور پرقدرت و پرتعداد در المپیک توکیو» با پایگاه خبری وزارت ورزش داشت برای چندمین بار این موضوعات اشاره داشت.
حرف های قابل پیش بینی در افتتاحیه
در مراسم افتتاح موزه البته صحبتهای قابل پیش بینی وزیر در حالی تکرار شد که یکی از مخاطبان او اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور بود. حضور وی فرصت مناسبی بود برای اینکه سلطانی فر حداقل در کنار اشاره به رویدادهای سال گذشته و نتایج آن، درخواست جامعه ورزش برای پرداخت پاداش مدال آوران این رویدادها و لزوم کمک دولت در این زمینه را مطرح میکرد اما وزیر ورزش تنها به تکرار مکررات اکتفا کرد و بس.
البته این بار سلطانی فر در حالی صحبتهای همیشگی خود را یادآور شد که چند ساعت بیشتر از کلید خوردن طرح استیضاح وی در کمیسیون فرهنگی مجلس و اعلام وصول آن به هیأت رئیسه مجلس نمیگذشت.
اگر همه چیز خوب است چرا استیضاح شدید؟
شاید وزیر ورزش قصد داشت این بار از این تکرار مکررات به عنوان دست مایهای برای دفاع از عملکرد خود مقابل معاون اول رئیس جمهور استفاده کند اما واقعاً اگر این صحبتها و تکرار مداوم آنها به منزله ارزیابی بی نقص و بدون مشکل سلطانی فر برداشت میشد، کار او برای دومین بار طی ۶ ماه گذشته به استیضاح کشیده میشد؟!
مسعود سلطانی فر که ۳۰ ماه از تصدی پست وزارت ورزش توسط او میگذرد نباید تصور کند اگر موفقیتی هم در ورزش صورت گرفته و قدمی رو به جلو برداشته شده است ناشی از این مدت مدیریت کوتاه او نیست و گذشتگان هم در این موفقیت ها سهم داشته اند. حتی اگر بپذیریم این موفقیت ها حاصل مدیریت او بوده است، باید نقایص کمبودها و ناکامی های این ۳۰ ماه را هم بپذیرد و در مورد آنها پاسخگو باشد.
آقای وزیر سال عوض شده است
وزیر ورزش جوانان در حالی هنوز به موفقیت های سال گذشته ورزش اشاره می کند که «سال» عوض شده و روند موفقیت های ورزش هم برعکس شده است! نقاط قوتی که سال گذشته در ورزش وجود داشت و باعث افتخار وزیر و وزارتخانه بود حالا به نقاط ضعف تبدیل شده اما سلطانی فر اشاره ای به آنها نمیکند!
ناکامی استقلال و پرسپولیس را ندیدید؟
حضور استقلال و پرسپولیس در یک چهارم نهایی جام ملت های آسیا یکی از فاکتورهایی بود که سلطانی فر از آن به عنوان موفقیت یاد می کرد اما حالا که این دو تیم در مرحله مقدماتی حذف شده اند چرا اشاره ای به آن ندارد؟
ضعیف ترین نتایج در جودو و تکواندو
وزیر ورزش باید خوب بداند که سال عوض شده و روند موفقیت های ورزش هم برعکس سال گذشته پیش می رود، رقم خوردن ضعیف ترین نتایج جودو در ۲۵ سال اخیر و رقم خوردن ضعیف ترین نتایج تیم ملی تکواندو ایران در جهان از جمله این ناکامی هاست که باید آنها را در کنار حذف زودهنگام استقلال و پرسپولیس از لیگ قهرمانان آسیا گذاشت.
تمرکز روی موفقیت های آینده باشد
بهتر است وزیر ورزش نگاهی واقعی تری به رویدادهای ورزشی داشته باشد و در سال کسب سهمیه المپیک تمرکز بیشتری روی اتفاقات پیش رو داشته باشد و از موفقیت های گذشته بیرون بیاید تا ورزش ایران سال آینده هم روی خوش موفقیت و مدال آوری را ببیند نه اینکه همچنان در خواب موفقیت های قبل باشد!