۴۰ میلیون فقیر و ۳۰ میلیون بیکار، نتیجه تصمیمات اشتباه اقتصادی است

جامعه ایرانی–ابراهیم رزاقی اقتصاددان گفت: از دوره سازندگی تا به امروز ۱۵۰۰ میلیارد دلار کالا و خدمات وارد کشور شد که اگر این حجم ریالی از واردات کالا و خدمات به بخش تولید ارائه می‌شد تا امروز ۷۵ تا ۱۵۰ میلیون شغل ایجاد می‌شد که متاسفانه این حجم سرمایه وارد تولید نشد و تنها به واردات تخصیص پیدا کرد.

زمانیکه قیمت دلار افزایش یافت به تبع آن قیمت تمامی اجناس و کالاها در کشور افزایش پیدا کرد. در این شرایط بسیاری از فروشندگان و یا تولیدکنندگان افزایش نرخ ارز علی الخصوص دلار را بهانه قرار دادن تا قیمت کالاهای خود را افزایش دهند و دلیل آنان این بود که قیمت مواد اولیه که عمدتا وارداتی هستند بالا رفته و برای تعطیل نشدن تولیدی و یا کارخانه خود باید قیمت نهایی محصولات خود را بالا برده تا این ضرر را جبران کنند.

اما امروز که قیمت دلار با روند نزولی همراه است شاهد این هستیم که نه تنها قیمت کالاها کاهش پیدا نکرده بلکه در بعضی موارد نیز افزایش داشته است. کاهشی نشدن قیمت کالاهایی که با افزایش قیمت دلار افزایش پیدا کردند اما با کاهش قیمت دلار، هیچ تغییری نکردند، یکی از مواردی بود که موحدی کرمانی خطیب نماز جمعه تهران هفته گذشته نیز آن را مورد نکوهش قرار داد و از مسئولین خواست تا هرچه سریعتر برای آن چاره اندیشی کنند.

ابراهیم رزاقی اقتصاددان در گفت‌وگو با جامعه ایرانی از چرایی کاهشی نشدن قیمت کالاها سخن به میان آورد و گفت: اینکه قیمت کالاهایی که با افزایش قیمت دلار افزایش داشتند ولی با کاهش قیمت دلار ارزان نشدند به این موضوع ارتباط دارد که در کنار سازمان رسمی اداره کننده اقتصاد کشور، گروهی که صاحب ثروت‌های کلان هستند عملا اداره امور را بر عهده گرفتند.

رزاقی افزود: این گروه با ثروت‌های نجومی که از طریق خرید و فروش و یا تاثیر نوسانات ارزی بر بازار بدست آوردند نمی‌گذارند که قیمت کالاها کاهش پیدا کند چرا که در صورت کاهش قیمت کالاها آنان ضررهای زیادی را متحمل می‌شوند و بر همین اساس از پایین آمدن قیمت کالاها ممانعت می‌کنند.

این اقتصاددان گفت: ثروت های نجومی این گروه از ۴ جریان بدست آمده است. اولین جریان از طریق خصوصی سازی بود، در دوره خصوصی سازی واگذاری مراکز دولتی بر خلاف قانون اساسی انجام شد ودرست اجرا نشد در واقع بیشتر برای ثروتمند کردن گروهی بود.

رزاقی اضافه کرد: دومین جریان که از زمان آقای رفسنجانی در ایران از طریق پیاده سازی سرمایه داری در ایران به دنبال ثروت اندوزی بود منتهی این سرمایه داری نفتی بود و صادراتی. آن گروهی که بر اساس خصوصی سازی صاحب این امکانات شدند، طبقه برجسته ای در کشور تشکیل دادند و این طبقه هم سرمایه داری پیاده کردند ولی نه سرمایه‌داری که تولید محور باشد بلکه سرمایه‌داری که نفت محور و پتروشیمی محور بود.

وی افزود: از دوره سازندگی تا به امروز ۱۵۰۰ میلیارد دلار کالا و خدمات وارد کشور شد که اگر این حجم ریالی از واردات کالا و خدمات به بخش تولید ارائه می‌شد تا امروز ۷۵ تا ۱۵۰ میلیون شغل ایجاد می‌شد که متاسفانه این حجم سرمایه وارد تولید نشد و تنها به واردات تخصیص پیدا کرد.

رزاقی ادامه داد: سومین جریان فعالیت هایی مربوط به احتکار بود که سبب شد آن گروهی که از طریق خصوصی سازی و نظام سرمایه‌داری به ثروت دست پیدا کرده بودند با احتکار اندک تولیدات داخلی و همین طور احتکار کالاهای وارداتی به ثروت های عظیم نامشروع دست پیدا کنند.

این اقتصاددان گفت: در نهایت چهارمین جریان که از همان ابتدای انقلاب ایجاد شد و کم کم اثرات سوء آن بر اقتصاد نمایان شد، عدم وصول مالیات است. مسئولین نمی‌خواهند مشخص شود چه کسانی وارد کننده های اصلی بودند و یا به احتکار دست می‌زنند تا مالیات از آن ها گرفته نشود و یا به خاطر ثروت های نامشروع تحت تعقیب قضایی قرار گیرند و ترجیحا کشور را تنها با فروش نفت و صادرات محصولات پتروشیمی اداره می‌کنند.

این کارشناس اقتصادی در پایان گفت: خب وقتی فضا این طور شد آن ذهنیت سرمایه داری در کشور بوجود می‌آید و همه به دنبال سود حداکثری و مقام و ثروت رفته و دیگر کاری به فرهنگ ایثار و از خود گذشتگی و ساده زیستی که در اوایل انقلاب حاکم بود و در دوران جنگ تحمیلی به اوج خود رسید حرکت نمی‌کند و احترام به همنوع و توجه به فقرا و اقشار متوسط روز به روز تضعیف شده و نهایتا اتفاقی که امروز شاهد آن هستیم رخ می‌دهد یعنی عدم توجه به معیشت و رفاه و قدرت خرید مردم که در نهایت این تصمیمات اشتباه اقتصادی تا به امروز دست‌آوردی جز ۴۰ میلیون فقیر و ۳۰ میلیون بیکار به همراه نداشته است.