دانشگاه مکانی برای دیالوگ است نه مونولوگ

جامعه ایرانی- حسین نقاشی، فعال سابق دانشجویی با اشاره به تجمع اعتراضی دانشجویان همزمان با سخنرانی حسن روحانی در دانشگاه تهران گفت: یکی از نکاتی که درشبکه‌های اجتماعی مورد نقد قراگرفت عدم امکان گفت‌وگو مستقیم و طرح نقدها از سوی نمایندگان تشکل‌های دانشجویی با رئیس جمهور بود. دانشگاه مکانی برای دیالوگ محسوب می‌شود و مونولوگ در آن جایی ندارد.

همزمان با حضور رئیس‌جمهور به مناسبت آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی در دانشگاه تهران، دانشجویان این دانشگاه با تجمع در مقابل تالار علامه امینی این دانشگاه که محل سخنرانی رئیس‌جمهوربود با در دست گرفتن پلاکاردهایی و سر دادن شعارهای اعتراضی مطالبات خود را بیان کردند.

در این مراسم دانشجویان معترض به دو گروه مخالف و موافق سیاست‌های دولت تقسیم شدند و با سر دادن شعارهایی از جمله «نه به حصر دانشگاه»، «قانون اساسی میثاق فراموش شده»، «نه به سهمیه‌ها»،«نه به بورسیه‌های غیرقانونی»، «نه به پولسازی و کالایی آموزش»، «صدامون را بریدند با رای ما پز می‌دن»، و برخی شعارهای دیگر انتقادهای خود را به سیاست‌های دولت بیان کردند.

در مقابل گروهی دیگر از دانشجویان نیز با سر دادن شعارهایی نظیر «اختلاس‌ها کم بشه مشکل ما حل می‌شه»، «وزیر سرمایه دار نمی‌خواهیم»، «مسئولین مرفه مایه ننگ ملت»، «رویکرد اقتصادی غلط، افزایش فاصله طبقاتی»، «رئیس‌جمهور به جای نگاه به دشمن به دست جوانان بنگرد»، «مرفهان بی درد مایه ننگ ملت»و برخی شعارهای سیاسی و صنفی دیگر خواستار پاسخ رئیس‌جمهور شدند.

اتفاقی که روز یکشنبه در دانشگاه تهران روی داد نشان از این دارد که  فعالان دانشجویی هر دو طیف اصلاح طلب و اصولگرا نسبت به سیاست های روحانی و دولت او نقدهای جدی دارند  که  بیانگر آن است که دولت دوازدهم موفق به جلب رضایت این قشرنشده است.

حسین نقاشی، دبیر اسبق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با جامعه ایرانی دلیل نقدهای وارد شده به روحانی در دانشگاه تهران را چنین بیان کرد: انتقاد به رویه‌ها، ساختارها و سیاستگذاری‌ها وظیفه تشکل‌های دانشجویی به حساب می‌آید و در عرصه عمومی هم وظایف احزاب و رسانه‌ها محسوب می‌شود که باید از این کار استقبال کرد زیرا حساسیت نسبت به موضوعات مختلف نشانه سلامت نسبی فضای دانشگاه یا تشکل‌های دانشجویی است.

وی در ادامه توضیح داد: امروز نسبت به دوره احمدی‌نژاد به خصوص سال‌های ۸۸ تا ۹۲ که فضا امنیتی و بسته بود از سال ۹۲ به بعد گشایش نسبی ایجاد شده است که این مسئله در جهت وعده‌های آقای روحانی صورت گرفت. زمانی که رئیس‌جمهور شعارهایی را مطرح می‌کند به لحاظ سیاسی و اخلاقی موظف به پایبندی نسبت به آنها است، اما با این‌حال آنچه که امروز در سطح دانشگاه‌های کشور ملاحظه می‌شود، دارای فاصله زیادی با شعارهای مطرح شده از سوی رئیس جمهور است.

این فعال اسبق دانشجویی در این باره تاکید کرد: فضای دانشگاه‌ها همچنان بسته است، برخورد قضایی با تعدادی از دانشجویان طی این سال‌ها به خصوص در سال گذشته را شاهدبودیم . این مسئله در دوران اصلاحات هم مطرح می‌شد و تلاش‌ها در آن زمان  به سمتی گرایش داشت تا در صورتی که دانشجویی در دانشگاه تخلفی انجام ‌داد به جای اینکه با برخورد قضایی مواجه شود از طرف حراست دانشگاه‌ها در چارچوب مشخص به آن رسیدگی شود، با این روش از تشکیل پرونده قضایی ممانعت به عمل می‌آید زیرا تاثیرات مختلفی بر وضعیت حال و آینده دانشجو می‌گذارد، البته بدین معنا نیست که برخوردهای حراستی و کمیته انضباطی امر مطلوب است و اصل بر آزادی هرچه بیشتر تشکل ها و نشریات دانشجویی است، با این حال در صورت بروز تخلف، بررسی تخلفات بدین شکل مناسب‌تر است.

نقاشی درادامه یادآور شد: مسئله دیگر ستاره‌دار شدن دانشجویان که یکی از شعارهای اصلی حسن روحانی خاتمه دادن به این وضعیت بود، است. با وجود آنکه تعدادی از دانشجویان در دوران آقای احمدی نژاد ستاره دار بودند و در دوره روحانی بازگشت به تحصیل کردند، اما هم‌چنان با این مشکل مواجه هستیم.

وی ضمن اشاره به پولی شدن دانشگاه‌ها تصریح کرد: موضوع مورد توجه دیگر وضعیت پولی شدن دانشگاه است که تحت عناوین مختلف مانند دانشگاه مجازی یا عناوینی دیگر در مقطع فوق‌لیسانس یا دکتری است. این مسئله هزینه‌های هنگفتی را در بر می‌گیرد و به نوعی به جای اینکه آموزش رایگان که  تصریح قانون اساسی است و رویه عدالت خواهانه هم به حساب می آید، مورد توجه قرار گیرد به شکل دیگری رفتار می‌شود. دولت باید تاحد توان خود امر آموزش را در اختیار تمام مردم قراردهد و تلاش برای عملی شدن این سیاست که با کسب پول مردم و شهروندان، آنها آموزش ببینند،در تضاد با آموزش رایگان و سنجش توانمندی های دانشجویان بر مدار یک آزمون جامع و برابر است. در واقع کسانی که با تلاش وارد دانشگاه می شوند در همان دانشگاهی تحصیل میکنند که دیگرانی با توجه به پرداخت پول و تمکن مالی به همان مدرک دست میآبند.

این فعال اسبق دانشجویی درخصوص دیگر سیاست‌های مورد نقد دولت اظهار داشت: بحث مداخلات خارج از ساختارهای دانشگاه‌ها و مدیریت آنها است که نسبت به برخی برخوردهای قضایی و یا برخوردهای امنیتی انتقاد وجود دارد.

نقاشی در همین رابطه اضافه کرد: یکی از نکاتی که درشبکه‌های اجتماعی مورد نقد قراگرفت عدم امکان گفت‌وگو مستقیم و طرح نقدها از سوی نمایندگان تشکل‌های دانشجویی با رئیس جمهور بود. دانشگاه مکانی برای دیالوگ محسوب می‌شود و مونولوگ در آن جایی ندارد. این مکان با نهادها و سازمان‌های تابعه دولت تفاوت دارد در آنجا شخص رئیس جمهور به سخنرانی می‌پردازد و مواضع کشور را درباره مسائل مختلف طرح می‌کند.

وی در این خصوص یادآور شد: حضور رئیس‌جمهور با جلسات مطرح شده باید متمایز باشد. دانشگاه محل تضارب آرا و طرح دغدغه‌ها است، در صورتی که بنا باشد رئیس‌جمهور تنها به ایراد سخنانی بپردازد و برود با نفس دانشگاه که یک محیط تعاملی  است، تفاوت دارد.  متاسفانه این مسئله در برنامه رئیس‌جمهور گنجانده نشده بود و به شدت مورد انتقاد فعالان دانشجویی با هر گرایشی قرار گرفت که یک انتقاد جدی و وارد هم بود، هیچ‌یک از فعالان دانشجویی از گرایش های مختلف امکان حضوردر مکان سخنرانی را پیدا نکردند.