چطور فرزندانی خوش‌بین پرورش دهیم؟

جامعه ایرانی– دلایل بسیاری وجود دارد که یک ملت، یک مدرسه یا یک تاجر به دنبال راه‌های خوش‌بین بودن، باشد. این مسئله بیش از هر کس در مورد والدین صدق می‌کند که آرزو دارند کودکانشان هم در کودکی و هم در بزرگ‌سالی افرادی موفق باشند.

به گزارش جامعه ایرانی به نقل از تایم، افراد خوش‌بین انعطاف‌پذیرتر هستند. آن‌ها نوآوری بیشتری دارند، از شرایط سلامت بهتری برخوردارند، طولانی‌تر عمر می‌کنند و از روابط خود احساس رضایت بیشتری دارند. خوش‌بینی باعث می‌شود مردم بهتر با مشکلات مقابله کنند، درحالی‌که بدبینی آن‌ها را افسرده و محکوم به شکست می‌کند.

هر پدر و مادری امیدوار است که دورنمایی مثبت و خوش‌بینانه را برای فرزندان خود متصور شود. اما ما در دوره‌ای از بدبینی‌ها زندگی می‌کنیم. ما نسبت به محیط‌زیست، نسبت به دولت و نسبت به آموزش‌وپرورش بدبین هستیم. نتیجه این بدبینی‌ها باعث می‌شود والدین نگران باشند که آینده –آینده کودکان- به‌مراتب ترسناک‌تر از امروز باشد.

بنابراین این سؤال مطرح می‌شود که چطور می‌توانم انتظار داشته باشم، کودکانم چیزی را تجربه کنند که به آن‌ها نیاموخته‌ام؟

خوشبختانه تحقیقات نشان می‌دهد برای کمک به رشد کودکان با نگاهی منعطف و خوش‌بینانه راهکارهایی وجود دارد تا بتوان چشم‌اندازی شاد و با نشاط برای آن‌ها ایجاد کرد. در ادامه به تعدادی از این راهکارها اشاره می‌شود.

توجه بیشتری به نکات مثبت نشان دهید و فرزندان خود را نیز ترغیب به انجام همین کار کنید

یک مشکل اساسی با چشم‌انداز بدبینانه وجود دارد: این چشم‌انداز اشتباه است.

این فضای منفی کلاً یک توهم است، نتیجه تصادم چرخه ۲۴ ساعته اخبار و تمایل مغز به جذب تمام خطرات احتمالی و نادیده گرفتن هر آنچه باقی می‌ماند. به‌طورکلی شرایط روی سیاره زمین خوب است –یا دست‌کم از بسیاری جهات هیچ‌وقت بهتر از این نبوده است. هیچ کشوری در جهان در حال حاضر به‌اندازه کشورهایی که در ۱۸۰۰ بالاترین میزان طول عمر را داشتند، از طول عمر کوتاه برخوردار نیست. تعداد بیشتری از مردم به برابری جنسیتی باور دارند و آزادی‌های مذهبی بیشتری برقرار است. فقر، سوءتغذیه، بی‌سوادی، کودکان کار و مرگ‌ومیر نوزادان همگی رو به کاهش است.

انسان تقریباً در تمامی زمینه‌ها پیشرفت داشته اما این پیشرفت تبدیل به آبی شده که در آن شنا می‌کنیم و انسان همانند ماهی احساس می‌کند این آب همواره وجود داشته و دارد. ما بیشتر روی جانورانی تمرکز می‌کنیم که هنوز آن بیرون وجود دارند، نه روی آن‌هایی که رام کرده‌ایم چون این‌طور طراحی شده‌ایم.

ریک هانسون، یک عصب‌شناس کتاب خود به نام خوشحالی سخت‌افزاری توضیح داد که مغز ما به‌طور طبیعی تأکید بیشتری روی مسائل منفی دارد. در این کتاب آمده: «تنها چند تجربه انگشت‌شمار تلخ از بیهودگی می‌تواند به‌سرعت باعث حس ضعیف بودن شود، درحالی‌که اکثر خبرهای خوب تأثیری روی سیستم حافظه درازمدت مغز ندارند.»

به‌عبارت‌دیگر، طبیعی است که اجازه دهیم خبرهای بد ما را در خود غرق کنند. خوشبختانه با تمرین می‌توان به مغز کمک کرد که به خبرهای خوب هم به یک اندازه توجه کند. دکتر هانسون توصیه می‌کند: «زمانی که یک ماجرای عالی می‌شنوید، در زندگی به چیزی دست پیدا می‌کنید یا حتی با کسانی که دوستشان دارید در مکانی زیبا قرار می‌گیرید، به عمد ذهن خود را بر این تجربه متمرکز کرده و در آن بمانید. در آن احساس غرق شوید تا این احساس در شما غرق شود. آنچه انجام می‌دهید را برای فرزندان خود هم شرح دهید و از آن‌ها بخواهید با شادی و لذت زندگی‌شان همین‌طور برخورد کنند.

ادبیاتی که برای شرح وقایع استفاده می‌کنید را تغییر دهید

خوش‌بینی می‌تواند توسعه بیابد. محققان دریافته‌اند که وقتی افرادی با چشم‌انداز بدبینانه از کلمات مثبت برای توصیف شرایطی بد استفاده می‌کنند، احساساتشان نسبت به آن شرایط مثبت‌تر می‌شود و حس کلی خوش‌بینی آن‌ها افزایش می‌یابد. ما می‌توانیم با تمرین کردن این توصیه در منزل، آن را به فرزندان خود هم منتقل کنیم.

دریافت اخبار روزانه را تعدیل کنید

هر روز اتفاقات زشت و بد رخ می‌دهد، خشونت به زندگی‌ها خاتمه می‌دهد و در جایی دیگر عدالت برقرار نیست. در چنین شرایطی اخبار ۲۴ ساعته هم در چرخش است تا اطمینان حاصل شود که ما ذره‌ای از این خبرها غافل نمی‌شویم.

زمانی که اتفاقاتی مانند حمله سال ۲۰۱۵ به پاریس رخ می‌دهد، دور نگه داشتن اعضای خانواده از اخبار و اطمینان دادن به کودکان که اتفاقی مشابه در شرف وقوع نیست، چندان هم آسان نیست. در چنین شرایطی مانع از پخش اخبار در مقابل کودکان شوید.

ما باید سعی کنیم نکات مثبت زندگی را برجسته کرده و به کودکان خود هم بیاموزیم که چنین کنند.