ترامپ چگونه می‌تواند به یک توافق موشکی با ایران دست یابد؟

جامعه ایرانی– تهران هرگز تمام موشک‌های بالستیک خود را تسلیم نخواهد کرد اما رسیدن به یک توافق ممکن است.

به گزارش جامعه ایرانی به نقل از فارن پالسی، غیرمحتمل است که موضع تقابلی ایالات‌متحده علیه ایران باعث پیوستن شرکای بین‌المللی این کشور به اردوگاه ضدایرانی –البته به‌جز آن‌هایی که همین حالا در این اردوگاه هستند- شود. اما در شرایطی که رهبران اروپایی در تلاش برای نجات توافق هسته‌ای با ایران هستند، باید به دنبال یافتن زمینه‌های مشترک با واشنگتن برای رسیدگی به نگرانی‌های مشترک بود.

یکی از مسائل مهم تهدید بالقوه ای است که در برنامه موشکی ایران وجود دارد: اگر تهران تصمیم بگیرد که به سمت ساخت تسلیحات هسته‌ای برود، برخی موشک‌های آن که امروز با کلاهک‌های تسلیحات متعارف هماهنگ هستند را می‌توان برای حمل کلاهک‌های هسته‌ای تنظیم مجدد کرد.

نبود محدودیت در برنامه موشکی ایران یکی از سه دلیلی است که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا را ترغیب به خروج از توافق هسته‌ای کرد. اما وی پس از خروج هیچ راه‌حلی برای حل چالش موشکی ایران مطرح نکرد، جز این تقاضای غیرواقع گرایانه که تهران تمام موشک‌های خود را تسلیم کند. با توجه به نقش مرکزی که موشک‌ها در حس بازدارندگی و تدافعی ایران ایفا می‌کنند، رها کردن کامل برنامه موشکی غیرممکن است.

یک راه بهتر هم وجود دارد: دولت‌های نگران باید با محدود کردن برد موشک‌ها در دامنه دو هزار کیلومتر که در حال حاضر ایران اعلام کرده حداکثر نیازش محسوب می‌شود، مانع از توسعه یک موشک بالستیک قاره‌پیما شوند.

فارن پالسی در ادامه مدعی شد: درحالی‌که ایران عموماً به‌طور داوطلبانه در محدوده همین دامنه قرار گرفته، نشانه‌های نگران‌کننده‌ای از یک استراتژی توسعه سیستم‌هایی با برد بیشتر به وجود آمده است. بنابراین لازم است که یک توافق موشکی با تأیید و اجرای مقررات انجام شود. کشورهای نگران باید پیش از آنکه ایران برنامه موشکی خود را توسعه دهد، محدودیتی را بر برد این موشک‌ها اعمال کنند.

ایران هرگز با محدودیتی روی کاغذ موافقت نمی‌کند و اقدامات تنبیهی لازم برای کنترل را نخواهد پذیرفت، مگر اینکه در ازای آن امتیازاتی دریافت کند. در یک معامله می‌توان به ایران اجازه داد که به برنامه پرتاب فضایی خود ادامه دهد اما با محدودیت‌های تکنولوژیکی و قوانین شفاف‌سازی به‌منظور به حداقل رساندن خطر پرتاب ماهواره‌ای که در فرآیند نظامی هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. درست است که برنامه‌های ماهواره‌ای مبتنی بر تکنولوژی مصرف دوگانه هستند اما هشت اقدام فنی و شفاف ساز برای مدیریت این خطر وجود دارد.

محدودیت دامنه موشک‌های ایران به دو هزار کیلومتر تهدیدی که متوجه اسرائیل، عربستان، بحرین، امارات و سایر همسایگان است را از بین نمی‌برد. بسیار ایده‌آل بود اگر ایران با پیشنهاد کنار گذاشتن تمام موشک‌هایش که می‌توانند ۱۱۰۰ پوند را دست‌کم ۱۸۰ مایل حمل کنند –آستانه‌ای که رژیم کنترل تکنولوژی موشک باری موشک‌های قادر به حمل کلاهک هسته‌ای در نظر گرفته- موافقت می‌کرد. در حال حاضر هشت سیستم از ۱۳ سیستم موشک بالستیک ایران ورای این استاندارد هستند.