اشتباه نکنید، فعالیت فیزیکی ورزش نیست

جامعه ایرانی– دانشمندان دریافته اند مشاغلی که نیازمند کار فیزیکی و تحرک بیشتر هستند، خطر مرگ زودهنگام را افزایش می دهند.

به گزارش جامعه ایرانی به نقل از گاردین، احتمال مرگ افرادی که به عنوان کارگر کار می کنند یا دارای مشاغلی هستند که نیازمند کار فیزیکی است نسبت به افرادی که پشت میز نشین هستند، بیشتر است.

این یافته جدید از سوی دانشمندان در هلند بیانگر یک «پارادوکس فعالیت فیزیکی» آشکار است که می گوید ورزش در هنگام کار می تواند مضر باشد اما اگر به عنوان تفریح در زمان بیکاری انجام شود، مفید است.

پیتر کونن، یک محقق بهداشت عمومی در مرکز درمانی دانشگاه وی یو در آمستردام گفت که دلیل این تناقض مشخص نیست اما او بر این باور است که این یافته می تواند بیانگر انواع مختلف ورزش هایی باشد که مردم در زمان کار و در وقت آزاد خود انجام می دهند.

کونن گفت: «باوجود آنکه می دانیم فعالیت فیزیکی اوقات فراغت برای شما خوب است، دریافته ایم که فعالیت فیزیکی کاری خطر مرگ زودهنگام را در مردان ۱۸ درصد افزایش می دهد.» وی در ادامه افزود: «این مردان زودتر از کسانی که در مشاغل خود از نظر فیزیکی فعال نیستند، با خطر مرگ روبرو می شوند.»

سایر محققان می گویند این یافته ها می تواند بیانگر این احتمال ساده باشد که افرادی با مشاغل کارگری دارای سبک زندگی ناسالم تری هستند که طی آن نوع رژیم غذایی، مصرف سیگار و الکل در کنار هم امید به زندگی را کاهش می دهند.

اما کونن بر این باور است که عوامل دیگری در این مسئله دخیل هستند. وی در اینباره گفت: «اگر در اوقات فراغت برای نیم ساعت به منظور دویدن بیرون بروید، این مسئله ضربان قلب تان را بالا می برد و شما پس از مدتی احساسی خوب خواهید داشت، اما زمانیکه در محل کار خود فعالیت فیزیکی دارید، این نوع کاملا متفاوتی از فعالیت است. شما روزانه هشت ساعت کار می کنید و زمان استراحت محدودی دارید. شما حرکات تکراری را انجام می دهید.»

وی در ادامه افزود: «فرضیه ما این است که این نوع فعالیت ها در واقع بیشتر به سیستم قلبی عروقی شما فشار می آورد تا اینکه بخواهد به ارتقا سلامت سیستم قلبی عروقی شما کمک کند.»

دستورالعمل های بین المللی سلامت عمومی به مردم پیشنهاد می کنند که روزانه نیم ساعت را صرف یک فعالیت فیزیکی کنند تا سلامت بمانند اما تحقیقات اخیر نشان داده افرادی که دارای مشاغال ساخت و ساز یا فیزکی هستند، به احتمال کمتری زمان فراغت خود را صرف فعالیت فیزیکی یا ورزش می کنند. کوهن گفت: «آنها با دو برابر مشکل سایرین روبرو هستند. آنها از ابعاد فعالیت در اوقات فراغت بی بهره اند و همچنین در معرض خطرات فعالیت فیزیکی در محل کار قرار دارند.»

برای بررسی تاثیرت ورزش بر سلامت، دانشمندان نتایج ۱۷ مطالعه منتشر شده را کنار هم قرار دادند که این امر جامعه آماری نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر را در اختیارشان قرار داد. اکثر این مطالعات درمورد عوامل مربوط به سبک زندگی بودند، از جمله مصرف سیگار و الکل، که البته به گفته کونن تمامی این مطالعات بر اثرات مضر این عوامل تاکید نداشت.

در سایه یافته های منتشر شده در مجله پزشکی ورزشی بریتانیا، کونن معتقد است باید اقدامات بیشتری در جهت ترغیب افراد شاغل در کارهای فیزیکی به پیگیری دستورالعمل های استاندارد ورزشی صورت بگیرد نه اینکه آنها در این خیال خام نگه داشته شوند که فعالیت فیزیکی کافی را در محل کار انجام می دهند. وی گفت: «اگر حتی در محل کار فعال هستند، این بدان معنا نیست که نباید در اوقات فراغت خود فعالیت فیزیکی داشته باشند.»

مارک همر که در دانشگاه لافبورو روی ورزش به عنوان یک دارو کار می کند معتقد است این یافته ها توضیحی است برای اثبات این نکته که کارگران و کارمندان سبک زندگی بسیار متفاوتی دارند. وی به مطالعاتی که سال گذشته صورت گرفته بود اشاره کرد که نشان می داد نیم میلیون از مردم در چین فعالیت فیزیکی را مفید می دانند، چه در محیط کار باشد چه در اوقات فراغت.