وزیر خارجه آلمان باید یک سال پیش به فکر سفر به تهران می‌افتاد

اینکه اغلب رسانه ها سفر وزیر خارجه آلمان به تهران را اقدامی شکست خورده ارزیابی کردند، جای تعجب نداشت زیرا او زمانی به ایران سفر کرد که «بسیار دیر» شده بود.

وی ۱۵ ماه پس از تصدی گری سمت وزیر خارجه آلمان و در زمانی که تنش ها در خاورمیانه به اوج رسیده است، به فکر سفر به ایران افتاد و طبیعی است که در چنین شرایطی حضور چند ساعته وی در تهران، نمی تواند کاری از پیش ببرد.

در واقع سفر به ایران کاری است که باید یک سال پیش با خروج دولت آمریکا از توافق هسته ای ترتیب داده می شد و در آن وزیران خارجه آلمان، فرانسه و انگلیس حضور می داشتند. آنها با این کار می توانستند اهمیت توافق هسته ای بریای اروپا را به نمایش بگذارند.

این اقدام هر چند نمی توانست در این واقعیت که «اروپا برای مقابله با تحریم های اقتصادی ایران حرف زیادی برای گفتن ندارد» تغییری ایجاد کند اما دست کم نمادی سیاسی برای اعتماد سازی و بازنگاه داشتن مسیر گفتگو با ایران بود.

اما وزیر خارجه آلمان نه تنها بسیار دیر و آنهم یک سال پس از خروج آمریکا از برجام به ایران سفر کرده بلکه این سفر را در انتهای برنامه سفر چند روزه به منطقه و پس از عراق، اردن و امارات گنجانده است تا اهمیت آن کمتر از سفرش به این کشورها به نظر بیاید.

دولت آلمان باید بیاموزد که در نقش آفرینی های بین المللی بیش از آنچه که به اولویت های سیاست خارجی خود مانند احساس دین به اسرائیل بها بدهد، منافع کلی اتحادیه اروپا را مد نظر قرار دهد.

این هفته نامه آلمانی به برلین توصیه می‌کند با فعال‌تر کردن سیاست خارجی خود و تعامل بیشتر با ایران در چارچوب اتحادیه اروپا، مسیر بهبود شرایط اقتصادی ایران را هموار کرده و به جای سخن گفتن از لزوم ماندن ایران در برجام، شرایط را برای این کشور جهت بهره مندی از مزایای توافق هسته ای فراهم کند.

در همین رابطه نشریه هاندلزبلات آلمان در مطلبی که پس از پایان سفر منطقه ای «هایکو ماس» وزیر خارجه این کشور در تارنمای خود منتشر کرد نوشت: سفر ماس به ایران دستاورد ملموسی نداشت؛ اگر طرف های امضا کننده اقدام عاجلی انجام ندهند، ایران همچنان مصمم به خروج گام به گام از توافق هسته ای است.

بر این اساس وزیر خارجه آلمان که روز دوشنبه به نمایندگی از اتحادیه اروپا و برای نجات توافق هسته ای به تهران آمد، نتوانست کار خاصی از پیش ببرد.