مثنى عبد الله در روزنامه عرب زبان القدس العربی چاپ لندن نوشت: این حملات سوالاتی را به دنبال داشته است مبنی بر اینکه ایا مقابله مستقیم بین ایران و اسرائیل در جبهههای جدید گسترش مییابد؟ خوانش این تحول چگونه ممکن است؟
این حملات در واقع تلاشی بود برای بازگرداندن نفوذ ایران به عقب، تا در ضمن چارچوب مرسوم پیشین، قرار گیرد، از این رو، ایران به این حملات هوایی و موشکی که پایگاههای ان در سوریه را هدف گرفت، پاسخی نداد.
علاوه بر این، تعدد مناطق نفوذ ایران در منطقه نیز دلیل دیگری برای حملات اسرائیل بود؛ پس از آنکه زمانی حزب الله تنها جبهه مقابله بین ایران و اسرائیل بود؛ جبهههای نیابتی دیگر ایران، تا سوریه، عراق، فلسطین و یمن، امتداد یافت.
اسرائیل همچنین اعلام کرده که وارد طرح امنیتی حمایت از دریانوردی در خلیج فارس میشود، تا با تهدیدات ایران مقابله کند.
در این حالتِ افزایش تنش ها، رژیم صهیونیستی بر نقاط متعددی تکیه دارد که مهمترین آنها، حمایت همه جانبه آمریکاست. این در حالی است که ایران تحت محاصره اقتصادی آمریکا است و تلاش میکند با تمام امکانات خود با آن مبارزه کند.
افزون بر این، اسرائیل بر این عقیده است که بازوان نظام ایران در منطقه نیز تحت تاثیر تحریمهای آمریکا هستند و سیاستگذاران در ایران، برای جلوگیری از انعکاسهای منفی فعالیت این نیروها، از آزادی عمل آنها برای دادن پاسخ به حملات اسرائیل، کاسته اند.
این عوامل، در کنار موضوع انتخابات در اسرائیل، که هفدهم ماه آینده نتانیاهو وارد آن میشود، صهیونیستها را بر آن داشته است تا با استفاده از اینگونه حملات، به محبوبیت داخلی دست یافته و اینطور وانمود کنند که قادرند امنیت ملی اسرائیل را تامین کنند.
مساله جدید در استراتژی نظامی دشمن صهیونیستی، ورود به میدان عراق است و به نظر میرسد نتانیاهویی که حملات خود به سوریه را به صراحت اعلام میکرد، برای به عهده گرفتن مسئولیت حمله به میدان جدید عراق، هنوز آمادگی ندارد.
علت این عدم آمادگی آن است که واشنگتن نمیتواند سفارت و پایگاههای خود در عراق را تحت خطر حملات اسرائیل به عراق قرار دهد؛ علاوه بر اینکه نمیتواند برخی فرماندهان سیاسی که رابطه خوبی با آمریکا دارند را در معرض خطر بگذارد. اما اسرائیل به نصایح و اعتراضهای دیگران و از آن میان، واشنگتن، توجهی ندارد.
درست است که برخی تحلیلها به سناریوهای جنگی محدود که تبدیل به یک جنگ منطقهای بزرگ میشود، اشاره دارد، اما تجربه پیشین ایران و اسرائیل تا کنون بر حدود این بازی حاکم بوده است و بر همین اساس، شعله ور شدن جنگ در منطقه، به ابعادی گسترده نخواهد رسید؛ چرا که هیچ توجیه برای این موضوع وجود ندارد.