جامعه ایرانی- رییسجمهور در دانشگاه تهران انتقادهایی را به مردم، رسانهها و در واقع منتقدانش مطرح کرد. او با وجود اینکه پذیرفت مشکلاتی وجود دارد اما این همه، نقدها را درست ندانست. دانشجویان در اعتراض به دعوت گزینشی مهمانان این مراسم، فریاد اعتراضشان را سر میدادند و میگفتند که سخنرانی روحانی را میتوانستند از تلویزیون هم ببینند و خواستار گفتوگوی رو در رو با رییسجمهور بودند. در همین راستا اعتمادگفتوگویی با قاسم میرزایینیکو، نماینده مجلس و عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس کردیم تا سخنرانی امروز رییسجمهور را تحلیل و حواشی این برنامه را مورد بررسی قرار دهیم.
ارزیابی شما از سخنرانی روحانی در دانشگاه تهران چه بود؟
البته من سخنرانی آقای روحانی رو به طور کامل گوش نکردم و فقط به بخشهای اصلی آن پرداختم و نگاهی به کل سخنرانی داشتم اما به نظرم ستاد روحانی به روحانی و مجموعه هیات دولتش خوب اطلاعرسانی نمیکند یا شاید اطلاعرسانی میکنند و مسائل را جور دیگری منتقل میکنند. به نظر من اینها حرف دل مردم، حرف دل مخالفان یا موافقان نبود و میتوان روی تک تک مواردی که رییسجمهوری مطرح کردند، نقد شدیدی نوشت. با وجود اینکه بنده به عنوان یکی از شخصهای مهم کشور احترام ویژهای برای آقای روحانی قائل هستم اما باید بگویم که متاسفانه هیات دولت و ستاد آقای روحانی منفعل هستند. وگرنه اگر ستاد فعالی بود و ستاد اطلاعرسانی فعال بود، حتما مطلبی و مسائلی که عنوان میشد، مسائلی بودند که حداقل قشر دانشجو با آنها مواجه هستند. هدف دانشجو اعطلای علم و دانش است اما همه فکر سیاسی دانشجو نقد است و دانشجو به جز نقد چیز دیگری ندارد و به هر حال با وجود همه این موارد هست، باید بتوانند خوب پاسخگوی مسائل آنها باشد و حرف دلشان را به مقصد برساند.
آقای روحانی نطقی در سازمان ملل کردند که از طرف خیلیها تحسین شد. چرا تیمی که میتواند آن متن را بنویسد، برای دانشگاه تهران که محفلی به این مهمی است، متن درستی نمینویسد؟
انتقاد من هم دقیقا به همین نکتهای است که شما میگویید. من میگویم ستاد اطلاعرسانی آقای روحانی و ستاد ریاستجمهوری در بخشهای مختلف بسیار منفعل هستند. وزرایی که باید دو ماه و خردهای پیش معرفی شوند، هنوز تعیین تکلیف نشدهاند. درست است که برخی از این وزرا خودشان گفتهاند که نمیخواهند بیایند اما این نشان میدهد که این ستاد، ستاد پخته فعال هماهنگ با نخبگان، سیاسیون، مراجع اصلی که میتوانند فکر و خوراک بدهند نیست. ما چگونه توانستهایم به مردمی که دارند با این همه سختیها مواجه میشوند، اطلاعرسانی کنیم؟ این نکته خیلی مهمی است؛ چند ماه از رفتن ترامپ از برجام گذشته است؟ چرا ما هنوز تصمیم نگرفتهایم که در برجام میمانیم یا نه؟ به حرفها نگاه نکنید. خوب صحبت کردن یک بخش کار است، مهم خوب عمل کردن است. به نظر من هم در خوب حرف زدن و با مردم تعامل کردن و هم در خوب عمل کردن گیر اساسی داریم و امیدواریم که توجه بیشتری به این موضوع شود.
یکی از شعارهایی که داده شد؛ «واعظی واعظی استعفا استعفا» بود. به نظر شما چرا دانشجویان چنین مطالبهای دارند؟
آقای واعظی به جای آقای رییسجمهوری تصمیم میگیرد. آقای واعظی میخواهند معاونان و دفترداران وزرا را خودشان از کسانی که میخواهند تعیین کنند تا بتوانند امور را در کنترل خود داشته باشند. سر یکی از وزرا، علت اینکه چند ماه طول کشید تا برای وزارت موافقت کنند، این بود که به او گفته بودند باید با معاونین یا کسانی که ما معین میکنیم، همکاری کنید. به نظرم امر و نهیهای آنچنانی میکنند. به نظرم رییسجمهوری که امر و نهی وزیرش را رییس دفتر تعیین میکند، اختیارات کاملی ندارد و اختیارات خود را به آقای نهاوندیان، رییس دفتر و دست بقیه دوستان سپرده است. من واقعا گله دارم. قرار نبوده نمایندهها با دفترها در ارتباط باشند. قرار بود رییسجمهور با نماینده، رییسجمهور با وزرا حرف بزنند. به نظرم اینها گیرهای اصلی است که هرچه هم از آنها حرف نزنیم به ضرر دولت است. با وجود اینکه دولت در شرایط سختی به سر میبرد، اما باید این انتقادات را جدی بگیرد و مورد توجه قرار دهد.