متروها چطور به انتقال میکروب کمک می‌کنند؟

جامعه ایرانی– میکروب‌ها در اطراف ما زندگی می‌کنند. آن‌ها در بدن ما رشد می‌کنند و روی پوستمان تکثیر می‌شوند. آن‌ها حتی سوار مترو هم می‌شوند.

به گزارش جامعه ایرانی به نقل از نیوزویک، برخی میکروب‌ها می‌توانند منجر به بیماری‌هایی مانند دل درد شوند که به راحتی قابل درمان هستند اما سایر بیماری‌هایی که از این طریق ایجاد می‌شوند به مراتب بدتر هستند. باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها آن‌قدر مقاوم هستند که برخی مواقع می‌توانند باعث مرگ انسان شوند.

به همین دلیل است که تیمی از دانشمندان در دانشگاه هنگ‌کنگ درمورد میزان خطرناکی انتقال این عوامل بیماری‌زا در شهرها و در میان جمعیت تحقیق کرده‌اند.

این محققان به بررسی سیستم ریلی مترو در هنگ‌کنگ پرداختند تا دریابند که میکروب‌ها چطور در میان فضای شهری منتقل می‌شوند. آن‌ها می‌خواستند انتقال بالقوه ژن‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک را ردیابی کنند تا مشخص شود که طراحی زندگی شهری چطور می‌تواند بر زیست میکروبی و انتقال بیماری تأثیر بگذارد.

گیانی پاناپیوتو، زیست‌شناس سیستم‌ها در موسسه هانس نول در آلمان گفت: «با توجه به جمعیت پنج میلیونی که هر روز از مترو استفاده می‌کنند، احتمالاً اثر انگشت مردم کل شهر آنجا است.»

پاناپیوتو و تیمش در مترو شاهد جمعیتی از میکروب‌ها بودند که مسافران هر روز با آن‌ها روبرو می‌شوند. با بررسی‌های انجام شده مشخص شد که خطوط مترو در رفت‌وآمدهای صبح دارای جمعیت میکروبی متمایزی نسبت به عصر بودند و میکروب‌ها در هنگام عصر مخلوطی از انواع مختلف بودند.

ضمن اینکه خطوط مختلف مترو دارای زیست باکتریایی متفاوتی هستند. محققان دریافتند باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها بیشتر در آن بخش از شهر وجود داشتند که کشاورزانش به خوک‌های خود خوراک‌های دارای آنتی‌بیوتیک می‌دادند. این مسئله نگران‌کننده است چراکه باکتری‌ها اغلب این ایمنی و مقاومت را به یکدیگر انتقال می‌دهند.

محققان در این مطالعه، تعدادی داوطلب را به مدت نیم ساعت در صبح و نیم ساعت در ساعت شلوغی عصر به مترو می‌فرستادند و هر بار از پوست دست آن‌ها نمونه می‌گرفتند و بعد تحقیق می‌کردند که کدام باکتری‌ها به دستان رفت‌وآمد کنندگان منتقل شده است.

بخش عمده میکروب‌هایی که منتقل شده بودند، باکتری‌های نسبتاً بی‌ضرری بودند که روی پوست زندگی می‌کردند اما برخی نیز از عوامل بیماری‌زا بودند. دانشمندان امیدوارند که این یافته‌ها بتواند طرح‌ریزی‌های شهری و روش‌های طراحی سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی را تحت تأثیر قرار دهد.