جامعه ایرانی_ عبدالرضا فرجی راد، کارشناس مسائل بینالمللی درباره منتهی شدن پاسخهای تند مقامات ایران و آمریکا به مذاکرات احتمالی میان دو کشورگفت: مقامات ایران به دلیل رفتارهای تهدید آمیز و خواستههای غیر معقول آمریکاییها آمادگی برای مذاکره با ترامپ و گروه او را ندارند و تا زمانی که آنان با یکزبان عاقلانهای گفتوگو را طرح نکنند، بعید است طرف ایرانی آمادگی با طرف آمریکایی را داشته باشد.
پسازآنکه آمریکا، ایران را به عدم صدور نفت تهدید کرد، حسن روحانی، رئیسجمهور در پاسخ گفت که «بادم شیر بازی نکنید که پشیمانی ابدی برای شما به بار خواهد آورد. من شک ندارم که نمیفهمند چه میگویند… وقتی ما میگوییم هنگامیکه نفت ایران صادر نشود، نفت کسی صادر نمیشود، میگویند به دنبال بستن تنگه هرمز هستیم. بستن تنگه هرمز روش ساده آن است؛ بسیاری تنگههای دیگر برای این کار در اختیارداریم.»
دونالد ترامپ نیز در پاسخ به رئیسجمهور ایران مطرح کرد: «هیچگاه ایالاتمتحده را تهدید نکن، وگرنه پیامدهایی خواهید دید که کمتر کسی قبلاً در طول تاریخ دیده است.»
این تنش لفظی بین ایران و آمریکا برای گروهی نگرانیهایی به دنبال آورد و آن را شروع جنگ بین دو کشور دانستند، بطوریکه «اولف اسگوک» رئیس شورای امنیت سازمان ملل و نماینده سوئد در این سازمان از «دونالد ترامپ» رئیسجمهور آمریکا و «حسن روحانی» رئیسجمهور ایران خواست از تبادل اتهامات لفظی علیه یکدیگر خودداری کنند و به تنشهای منطقه اضافه نکنند.
در کنار این مسئله گروه دیگری نظر متفاوتی داشتند و بر این اعتقاد بودند که درنهایت تنشهای لفظی به مذاکرات میان دو کشور خواهد انجامید.
عبدالرضا فرجی راد، کارشناس مسائل بینالمللی در رابطه با سرانجام تنشهای لفظی در گفتوگو با جامعه ایرانی گفت: طبیعی است وقتی دو کشور باهم خصومت داشته باشند در مقطعی این خصومتها به یک نزاع لفظی تبدیل میشود که حاد شدن مسائل را به ذهن میرساند. آنچه آقای رئیسجمهور مطرح کرد و ترامپ هم در توئیت خود با آن پاسخ داد، نیاز بود. جوابی که رئیسجمهور داد به دلیل تهدیدآمیز بودن یک پاسخ غیرمعمول در عالم سیاست و دیپلماسی بود، اما ازاینپس جنگ لفظی فوق فروکش میکند.
وی درباره سرانجام پاسخهای بین دو کشور ابراز کرد: طبیعتاً وقتی زمان آن فرا رسد هر کشوری با کشور دیگر باید دست به مذاکره زند. در رابطه با مسئله برجام مشاهده کردیم که تنشها زیاد شد و تحریمهاهم رو به افزایش نهاد و در نهایت مذاکرات تحقق یافت و به نتیجه رسید. در مورد اخیر هم تاجایی که بهطور رسمی مورد پیگیری قرار میگیرد، مقامات ایران به دلیل رفتارهای تهدید آمیز و خواستههای غیر معقول آمریکاییها آمادگی برای مذاکره با ترامپ و گروه او را ندارند و تا زمانی که آنان با یکزبان عاقلانهای گفتوگو را طرح نکنند، بعید است ایران آمادگی مذاکره با آمریکاییها را داشته باشد.
این کارشناس مسائل بینالمللی درباره خطرناک بودن افزایش تنشها اظهار داشت: در صورت رخ ندادن حادثهای خطرناک بودن تنشها بعید است زیرا طرف ایرانی به دنبال جنگ نیست و طرف آمریکایی هم شرایط را برای این مسئله مناسب نمیبیند زیرا درصورتیکه شروعکننده باشند، معلوم نیست که بتواند آن را پایان دهد.
فرجی راد در ادامه تأکید کرد: منطقه بسیار حساس است و آمادگی مخالفت و موج علیه سیاستهای آمریکا در آن وجود دارد بهویژه آنکه با توجه به سیاستهای آقای ترامپ و گروه او در قبال فلسطینیها و اسرائیل و اینکه اخیراً سفارت خود را به قدس منتقل و فلسطین را یک کشور یهودی با زبان عبری معرفی کردند، جامعه اسلامی و عرب نسبت به این مسائل حساس شده و آمریکا را مسئول میداند، بنابراین آمریکایی ها میدانند که در صورت شروع شدن درگیری بازنده افکار عمومی خواهند بود و کشورهایی که از آنان حمایت میکنند تا حدودی در مخمصه قرار میگیرند.
وی در این رابطه افزود: علاوه بر مسئله فوق آمریکا انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری را در پیش رو دارد و از آنجا که مشخص نیست جنگ در یک انتخابات به نفع شروع کننده باشد ( اکثراً هم به ضرر بوده) مسئله حساسی است. پیامدهای جنگ وقتی به داخل کشور منعکس میشود تأثیرات منفی بر افکار عمومی دارد و آنها شروعکننده جنگ را مجدداً انتخاب نمیکنند و آقای ترامپ این مسئله را بهخوبی میداند؛ بنابراین سروصدا زیاد میکند، اما بعید است که ترفندی را با توسل به حنگ پیش ببرد.
علی اصغر قاسم پور
دوشنبه ۰۸ مرداد ۱۳۹۷ در ۱۳:۵۲
من هم با نظر ایشان موافقم، به نظر من باید دست از تند روی و خصومت با بعضی از کشورها در صحنه ی بین المللی برداریم، شعارهای تند و تحریک آمیز و خصومت گرایانه ندهیم و بانیم که چگونه مواضع را به نفع خود تغییر دهیم، اگر ژاپن را در نظر بگیریم او توانست با هوشمندی و با پرهیز از خصومت و درگیری و فارغ از کشمکش و تنش به اهداف خودش برسد، فرهنگ آنان در داخل کشور مبتنی بر جدیت و قانونمداری است و در دو عرصه ی داخلی و خارجی به اهداف خود رسیده اند، کشور که به رشد و شکوفایی و علم و تکنولوژی و فن آوری برسد، مردم که عدالت و رفاه را احساس کنند، برنامه های خوبی برای کار و درآمد آنان فراهم شود، به مقصود خود رسیده اند، حتی به الگو برای دیگران تبدیل می شوند، فرهنگ و سنت و …. همه هم حفظ شده، و ما با ایده و دیدگاه هوشمندانه باید موانع و مشکلات و نتایج و جوانب رو بسنجیم و در مسر حرکت کنیم، مسیر پیج و تاب داره، دست انداز و برآمدگی و سرازیری و سربالایی و صافی و همواری و…. داره حال میخوای به مقصد برسی چگونه حرکت میکنی آیا مستقیم و با فشار بر پدال گاز و آیا با این روش حرکت مسلمه که نتیجه چی میشه، اینه که در صحنه ی بین المللی سیاست و مواضع منطقی بگیریم، در داخل با جدیت و فرهنگ سازی اهداف را معین و پیگیری کنیم تا بتوانیم ضمن حفظ منابع به رشد و شکوفایی برسیم، آنگاه در برنامه ها موفقیم، مردم رفاه را احساس کنن، عدالت را، و آبلدانی را.